30,395 matches
-
ușor. Nu există decât o modalitate de a pune mâna pe ea și de a economisi la maximum rezervele de oxigen. O vom căuta compartiment cu compartiment, coridor cu coridor. ― Dacă ne-am echipa cu un fel de congelator portativ? sugeră Ripley din vârful buzelor. Înghețăm fiecare secție de la distanță... Se opri văzând că Dallas clătina din cap cu tristețe. Ea preferă să-și ia ochii de la el și-și continuă explicația.) Nu că mi-ar fi chiar atât de frică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
spre micul crater situat pe partea dreaptă a platformei medicale, acolo unde cursese acidul.) M-am gândit că au rămas destule reziduuri pentru a realiza un studiu chimic. Dacă reușesc să înțeleg structura, s-ar putea ca Mama să-mi sugereze o formulă de reactiv care să-i anuleze efectul. Noul nostru musafir va putea să-și răspândească tot fluidul dacă hotărâm să-l distrugem și vom fi în măsură să-l neutralizăm. ― Iată o perspectivă care mi se pare fantastică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
tras în sus ca pe o cârpă. ― Dar ce voia de la el, la urma urmelor? întrebă Lambert. De ce nu l-a omorât pe loc? ― Poate că și ea are nevoie de un incubator, cum s-a folosit prima de Kane, sugeră Ash. ― Sau de hrană, zise Ripley dintr-o suflare. Tresări. Lambert își abandonă cafeaua. Începea să-i fie rău. ― Oricum ar fi, doi sunt terminați și mai rămân cinci de răpus, din punctul de vedere a! creaturii, se-nțelege. Parker
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
tem de deșert, dimpotrivă, Îi surîd. În spatele lui Oedip, sfinxul culcat pe nisip lîngă mormintele faraonilor zîmbește cu gura slută și divină. Destinul oricărui pustiu e să se salveze printr-o piramidă sau să fie bîntuit de frică, pare sa sugereze el ; pentru că unicul În stare să biruie deșertul este surîsul ; adică soluția zeilor ; În timp ce Oedip se pregătește tocmai să spună mîndru : Omul. Buzele de calcar surîd ele Însele iluziei acestui animal abstract, indiferent și inexplicabil ; mască mortuară a timpului dispărut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
mă despart de Teocrit. Oedip Însă ne poate fi de folos și În acest secol grăbit prin modul său eroic de a simți și prin Încrederea Încăpățînată În unicul răspuns pe care-l dă. Vocea sa monotonă și amară Îmi sugerează că piramidele n-au servit, probabil, numai faraonilor. Un popor Întreg și-a Închipuit că ar putea să umple neantul cu blocuri de granit. Nici Oedip n-a suferit doar pentru sine. El a vrut să umple abisul cu ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
mai ușor să Întîlnești un zeu decît un om; ceea ce arată nu numai prolificitatea divinităților antice, dar și inapetența pentru singurătate a acestor zei, mari amatori de plăceri și de aventuri dubioase, despre care Aristofan nu s-a jenat să sugereze lucruri chiar mai rele. Nici unul nu rezista să stea pe Munte fără să coboare din cînd În cînd pe drumurile pline de praf muritor. Și dacă oamenii aveau nevoie de zei, aceștia aveau o și mai mare nevoie de oameni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
Eros, fiul ei, rămînea copil fără să crească Nereida i-a răspuns că Eros nu se va dezvolta pînă ce Afrodita nu l va naște un frate Așa a apărut Anteros. Prin această ficțiune poeții au vrut de fapt să sugereze că dragostea pentru a crește are nevoie de reîntoarcere. Nimic nu-i mai firesc acum decît a recunoaște dragostea ce-o datorăm cîmpiei. Dimineața regăsesc o mare calmă, ca și cum nimic nu s-ar fi Întîmplat În cursul nopții. Probabil și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
i-a dat drumul tulburat. Dacă toate aceste lucruri contradictorii sînt adevărate, Ortega y Gasset se grăbea acceptînd ideea că tot sîngele elenic curat rămas astăzi În lume ar Încăpea Într-un pahar de vin. Din fericire, grecii ne-au sugerat că Ariadna așteaptă la intrarea fiecărui labirint. Chiar și al unuia alcătuit numai din nisip, vînt și o ploaie care a Început să cadă. Va fi greu să privesc aceste detalii numai teoretic. Ianus Cu cele două fețe ale sale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
viață, ci În vederea vieții, nu se mulțumește să se inspire de la viață, ci vrea să creeze viață. Își asumă un rol de zeu pentru a-și crea o fericire omenească. Nici măcar Prometeu n-a fost atît de explicit. Arta, ne sugerează Pygmalion, a pornit din punctul unde a apărut insatisfacția față de zei. În formele ei cele mai pline de umilință se ascundea o revoltă. De fapt, e supremul ei orgoliu, acela de a rîvni puteri demiurgice, recunoscînd eșecul ideii de Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
plîng devorînd... Epigonii Zece ani mai tîrziu după ce „cei șapte Împotriva Thebei” au fost Înfrînți, urmașii lor direcți, pentru a răzbuna moartea părinților lor, au organizat o nouă expediție contra Thebei ieșind victorioși. Dezvoltînd un gînd pe care mi-l sugerează această zi de vară limpede, cred că David al lui Michelangelo nu e străin de regalitatea calmului lui Apolo. Il Gigante, cum numesc florentinii statuia, ar putea satisface cele mai Înalte orgolii ale artei grecești, În timp ce În Pietà Palestrina sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
a privit mîna goală și sînt sigur că tot la viața sa se gîndea. În aer rămăsese o Îndîrjire monotonă care se scurgea și ea Încet... Ca această ploaie de noapte descătușată acum, parcă din oboseala mea. Tragediile antice Îmi sugerează o idee aparent bizară: vorbind despre destin, grecii au evitat să se uite În abis. Destinul a fost, poate, țărmul zărit de omul disperat de hazard. Și, poate, prima piramidă cu care cei vechi au Încercat să umple prăpastia goală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
când o să fii cetățean francez? O să respiri altfel, o să te piși altfel, o să fuți altfel? — Asta în orice caz, răspunde Kiril în locul lui Lionel. Măcar mai des. Amândoi râd în hohote, atrăgând atenția unui impiegat. Lionel duce degetul la buze, sugerându le să facă liniște. — Acum, de ce-ți mai e frică? Lunea ailaltă sau ești francez, sau ești mort și atunci chiar că nu mai contează nimic. De ce trăiești, ca să te-ascunzi? Ascunde-te-n pământ, acolo nu te caută
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
v-aș propune o spumă de trufe și un cocktail de creveți. Lionel și Liliane fac un schimb de priviri, ca între cunoscători. Aprobă amândoi sugestia, din cap. În timp ce Jean și-a notat antreul, Robert continuă: — Pe urmă, v-aș sugera o supă de homar. — Homarul e proaspăt? Că mi s-a-ntâmplat să..., zice Lionel ca să se afle în treabă, pentru că n-a mâncat în viața lui homar. — Încă mișcă, îl întrerupe Robert jignit. Vreți să-l vedeți? Nu, mulțumesc
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
a dovedit, a dovedit? Poate pune individul deasupra statului, vrea s-o facă? Spune, spune și dumneata. D-asta nu e permis de discutat deschis Istoria, d-asta?“. Vecinul Vancea nu răspundea, firește, nici nu auzea provocatoarea interogație. Volubilul Mateiaș sugera că totdeauna a luptat pentru o cauză dreaptă și nu și-a pierdut nici acum curajul, că pasiunea pentru Istorie cuprinde și prezentul, destinul celor loviți de Istorie, și ieri și azi? Nu precupețea nici un efort să cucerească un semn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
și bunăvoința doctorului, gata să ajute ostracizatul să iasă din încurcătură, adică să se mute din provincie la București, să-și găsească o slujbă și o cameră de locuit, mai curând decât să investigheze și să amplifice confesiunile sau să sugereze o terapie pentru ceva care nu era sigur că e boală. Nu amintea niciodată neplăcuta întâmplare. Dar înregistra, bineînțeles, totul, milostivul psihiatru. Mama răniților, pramatia umanistă! Ăștia, profesioniștii derutei, n-au nevoie de prea multe vorbe ca să-și recunoască clientul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
într-un întuneric ca smoala (Ceaușescu interzisese iluminatul public, pentru „economisirea“ energiei electrice), dar, după slujba de Înviere de la miezul nopții, străzile se umplu de mii de oameni cu lumânări aprinse în mână, așa cum cere vechea tradiție ortodoxă. Acest final sugerează că Manea a vrut să recurgă la o povestire pe care orice școlar din România ar fi citit-o, O făclie de Paște, a scriitorului român din secolul al XIX-lea I.L. Caragiale - ca la un intertext aluziv și ironic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
imponderabilă. Cu Coșbuc pleacă un suflet candid, ca o scamă de păpădie. T . ARGHEZI (Din Steagul, organ al Partidului Conservator, București, Duminică 12 mai 1918 ). Dimitrie Anghel (1872‐1914) Dimitrie Anghel este poetul și scriitorul zgârc it la vorbă, care sugerează mai mult decât spune, care declanșează sentimentele și gândurile cititorului, călăuzindu‐le discret pe cărări ce sunt adesea doar indicate. Margareta Iordan Prefață la „În grădină” (poezii și proză), Editura Tineretului, 1966 MAMA (fragment) Mamă! Ce puțin am rostit numele
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
grea pentru „uneltire contra ordinii sociale”, în fapt ceea ce i se imputa era „proslăvirea lui Dumnezeu” și „iubirea de neam și grai”. știind cât de îndrăgit este de cititori, autori tățile comuniste au încercat să‐ l atragă de partea lor, sugerându‐ i să scrie versuri care să glorifice vremurile noi, numai că poetul autodi dact din Ilfov a răspuns cu demnitate: ‐ În poeziile mele niciodată nu va rima poporul cu tractorul! La nici trei săptămâni de la intrarea sa pe poa rta
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
degrabă, ipostaze lirice; așa cum balada a și fost, undeva, cândv a. Eroul, când există, e însuși autorul, iar legenda e chiar biografia sa, ridicată la acest exponent. M.M. fixează hotarele unei lumi aparte, cu un timp și o geografie ce sugerează un soi de refugiu. Care este, lesne de constatat, un teritoriu al eternității, de vreme ce Ziditori sunt Dante, Shakespeare, Goethe ori Pico dela Mirandola, iar între personaje Ofelia, Desdemona, Margareta lui Faust, Don Qui jote și încă, alături de rezidenți ai Olimpului
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
luminoasă a stelei, iar terminarea pe silabă accentuată fixează astrul pe boltă ("La steaua care-a răsărit"), pentru ca vocalele stinse din finalul celui de-al doilea vers ("E-o cale-atât de lungă"), precum și rima vibrantă, cu silabă neaccentuată, să sugereze nemărginirea spațiilor parcurse de lumina astrului. În strofa următoare, alternarea silabei finale accentuate cu una neaccentuată, ca un ecou pierdut în spații, evocă alternanța dintre elan și fuga infinită a luminii prin "depărtările albastre". Aceeași cadență antinomică în strofa a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
cât e mai senină, e mai geroasă. Tot sub surdină este și jocul de cuvinte dintre abandonat (ca uzat) și intim, familiar pentru că e folosit de multă vreme de pisică - perspective diferite asupra aceleiași vechimi a cojocului. Poemul spune puține. Sugerează însă mult. Corneliu Traian Atanasiu Viscol în noapte - bunica toarce privind pe geamul tot mai mic Autoarea este însăși Maria Tirenescu, componentă de bază a conducerii și administrării site-ului. Interesant din punct de vedere al sugestivității poemului este tocmai
COMENTARII LA POEME by Maria Tirenescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83883_a_85208]
-
conturează o întreagă dramă, gol existențial, prin numai patru substantive, două verbe (unul în participiu adjectivat), două adverbe și două prepoziții, deci zece cuvinte din fondul principal. Este adevărat, cireșele coapte nu cad, dar un poem nu reface realitatea, ci sugerează „realitatea” unui joc de simboluri. Am preferat acest poem altor șapte, selectate după câteva lecturi, pentru că presupune convingător existența unei lumi în disoluție temporală (cătunul vechi, părăsit, depopulat), o mișcare pregnantă, în sens descendent, (căderea cireșelor, dar și a oamenilor
COMENTARII LA POEME by Maria Tirenescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83883_a_85208]
-
dispărut, venise la Înregistrare cam...obosit. Și tocmai În ziua aia urma să se Înregistreze monologul său! Sufleur - unul dintre cei mai buni ai Naționalului, bătrînul Nic. Ei bine, printr-o pantomimă de maximă elocvență, acesta a reușit să-i sugereze comedianului, textul, necompromițînd filmarea! Și totuși, există multe instituții de spectacol, care nu au pe ștatul de plată această funcție - teatrele de copii, ori cele de revistă. Se descurcă și fără. La polul opus, sunt unele teatre cu directori-actori, care
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
ca scenograf, câteva luni, am rămas surprins de faptul că respectivul nu citea decât cărți polițiste. Nu l-am văzut niciodată să citească o carte de teatru, sau despre teatru. Cu toate astea, reușea, dintr un anume talent viclean, să sugereze că e subtil și că poate face trimiteri livrești. Închid paranteza. Cred că un om se naște, ca regizor, actor, scenograf, critic, nu neapărat prin influența tiranică a cuiva, ci prin asimilarea unor experiențe din domeniul acela. Personal, am avut
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
cerute, un dosar destul de voluminos. Drept recompensă, primi o excursie de două luni la Viena (prima lui ieșire din țară după 1944), să-și vadă o verișoară căsătorită cu Wolfgang Schutenmatz, coproprietarul fabricii de șnițele preambalate „Schutenmatz & Bildungstein“. Goncea îi sugeră chiar, de câteva ori, că poate rămâne oricât timp dorește la verișoara sa, că poate urma orice tratament, oriunde în străinătate (Băcănel suferea de un ulcer rebel cu crize hemoroidale), că ei nu vor face nicio obiecție și nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]