15 matches
-
născută dintre cele nouă muze. Thalia este în mitologia greacă una dintre cele nouă muze. Celelalte opt muze sunt: Calliope, Clio, Erato, Euterpe, Melpomene, Polyhymnia, Terpsichore și Urania. Thalia este muza comediei. Potrivit lui pseudo-Apollodorus, ea și Apollo au fost părinții coribanților. Alte surse antice, cu toate acestea, atribuie coribanților părinți diferiți. Thalia este menționată de Hesiod, Pindar, Apollodor și Pausanias. Ea a fost reprezentată ca o femeie tânără, cu un aer vesel, încununată cu iederă, ținând o mască comică în mână
Thalia (muză) () [Corola-website/Science/306495_a_307824]
-
mitologia greacă una dintre cele nouă muze. Celelalte opt muze sunt: Calliope, Clio, Erato, Euterpe, Melpomene, Polyhymnia, Terpsichore și Urania. Thalia este muza comediei. Potrivit lui pseudo-Apollodorus, ea și Apollo au fost părinții coribanților. Alte surse antice, cu toate acestea, atribuie coribanților părinți diferiți. Thalia este menționată de Hesiod, Pindar, Apollodor și Pausanias. Ea a fost reprezentată ca o femeie tânără, cu un aer vesel, încununată cu iederă, ținând o mască comică în mână. Multe dintre statuile ei conțin, de asemenea, o
Thalia (muză) () [Corola-website/Science/306495_a_307824]
-
în ceremonii sălbatice, sângeroase, orgiastice. La romani, Cybele era zeița naturii și a fertilității. Deoarece domnea peste munți și fortărețe, era reprezentată având o coroană cu forma unui zid de cetate. Cultul lui Cybele era celebrat de preoți eunuci denumiți "coribanți", care îi conduceau pe credincioși în riturile orgiastice, acompaniate de țipete sălbatice și muzică interpretată la fluier, tobe și cimbale. Sărbătoarea ei anuală de primăvară celebra moartea și învierea iubitului ei Attis. Cultul orgiastic al Cybelei a persistat până târziu
Cybele () [Corola-website/Science/302467_a_303796]
-
putea-o avea oamenii buni după moarte. Mitul lui Sylla ne vorbește și despre o „elită” a daimonilor, alcătuită, În mod cam eclectic, la Apus, din slujitori ai lui Chronos, iar la Răsărit, din dactylii 2 ideeni din Creta, din coribanții frigieni, din trofoniazii beoțieni și din mulți alții care locuiesc În Întreaga oikoumene. Cultele și denumirile lor dăinuie chiar și atunci când puterea lor dispare, când reușesc să plece spre un loc mai bun, ceea ce corespunde momentului desprinderii nous-ului lor
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
ale zeiței Bendis și ale zeiței Hekate în Samotracia 40. În Siria erau misterele lui Adonis, în Persia ale lui Mithra, în Phrygia ale Cybelei și ale lui Atys, în Capadocia ale lui Artemis, ca și cele cabirilor la Teba, coribanților, ale dioscurilor, ale lui Cronos și titanilor, în Creta ale lui Zeus, la Argos și Nauplia ale Herei, misterele lui Sagra și Halimonte, în Cipru ale Afroditei, misterele lui Dionysos în Creta, Beoția, Delphi și Atena, ale lui Demeter și
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
metric și pe temei de rimă i se pare un afront personal și o pîngărire simbolică a muzelor. De aceea, chiar dacă n-o spune de-a dreptul, un poet care se ia în serios se privește pe sine ca un coribant aflat la pîndă de energii inspiratoare. Cartea lui Ilie Constantin este un exemplu nimerit de cum poate un autor să-și facă portretul din unghiul exclusiv al inspirării iraționale. De altfel, dacă volumul merită să fie citit e tocmai din aceste
Dicteu din înalt by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6355_a_7680]
-
fanatizare, adică tocmai regimul acut de posedare lirică. Poetul e un fanatic în ale cărui vine curge ritmul unor sensuri pe care nu el le-a creat, dar un fanatic care și-a pierdut conștiința apartenenței la rangul existențial cuvenit coribanților. Definiția poeziei dată de abatele Bremont, consacrată la noi de prelegerile de estetică ale lui Călinescu („poezia e treapta premergătoare rugăciunii") surprinde tocmai miezul mistic al trării poetice. În loc să se roage, poetul bîiguie sunete cadențate, sensul lor fiind ininteligibil și
Dicteu din înalt by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6355_a_7680]
-
o mulțime de plante și-ar datora existența sângelui scurs pe pământ din trupurile diverșilor zei, demoni sau eroi mitici. Din sângele dracului a răsărit tutunul, din sângele zeului Atis - violetele, din cel al lui Prometeu - ierburile magice, din sângele coribanților - cimbrul, din sângele lui Hiacint și Ajax - irisul ș.a.m.d. (vezi mai ales 66, pp. 353-358). De altfel, toate aceste legende își află motivația în valențele fertilizatoare, de „germene al vieții”, acordate sângelui. Vezi riturile de stropire cu sânge
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
să le dea pe goarnă drept cumplite erezii și care trebuiau făcute dispărute. ,,Este greu să se afle dacă Alalkomenues a apărut ca primul dintre oameni din lacul Kephisian la beoțieni; sau dacă au fost cureții ideeni, neam divin, sau coribanții frigieni, cei pe care Helios i-a văzut prima dată răsărind așa cum fac pomii; sau dacă Arkadia l-a născut pe Pelasgos, mai bătrîn decît Luna; sau Eleusis pe Diaulos, locuit în Raria; sau Lemnos pe Kabeiros prunc frumos al
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
cartea Philosophumena sau Respingerea tuturor ereziilor ticluită pe la anii 175 scriind despre mai multe neamuri care ar fi apărut primele pe pământ create de Dumnezeu, spune despre neamurile arimine ale cabirilor: ,,...sau dacă au fost cureții ideeni, neam divin, sau coribanții fri- gieni, cei pe care Helios i-a văzut prima dată răsărind așa cum fac pomii; sau dacă Arkadia l-a născut pe Pelasgos, mai bătrîn decît Luna; sau Lemnos pe Kabeiros, prunc frumos al misterelor inefabile...”. Păi întunecaților, nici că
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
alteritatea fundamentală a creației literare - opera se situează dincolo de proiectul inițial și de intențiile autorului ca subiect istoric, iar mecanismele ei intime îi rămân necunoscute: La fel stau lucrurile și cu poeții lirici, la fel cum cei cuprinși de frenezie coribanți nu sunt, cănd dansează, în mințile lor, tot așa nici poeții lirici nu sunt în mințile lor când alcătuiesc frumoasele lor canturi ci, de cum se cufunda în armonie și ritm, ei sunt cuprinși de avânt bahic și, stăpâniți de el
[Corola-publishinghouse/Science/84958_a_85743]
-
Evului Mediu erau delirurile colective de tipul posesiunii demoniace cu caracter de contagiune epidemică, extrem de rapidă și de extinsă ca difuziune: posesiune, demonolatrie, demonopatie, vrăjitorie etc. Ele aminteau, în epoca la care facem referință, de „ritualurile bahice” și de „cultul coribanților” din Antichitatea clasică elină. Stările de posesiune demoniacă au constituit teme de numeroase studii și deosebit de interesante (T.K. Oesterreich, W. Szumowski, A. Cabanés, C. Ginsburg, M. Sendrail, A. Laignel-Lavastine, J. Vinchon, J. Lhermitte, M. Ristich de Groote). O altă formă
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
următoarele: ,,Din Mișor(ivriții numeau Mesia, Maș sau Meșec) s-au născut Taautos care a născocit primele semne ale scrierii. Pe acesta egiptenii și alexan- drinii l-au numit Thot, iar grecii Hermes. Din Sidec își trag obîrșia dioscurii, cabi-rii, coribanții sau samotracieinii.” Vedem că memoria colectivă din acele vremuri păstra un adevăr istoric uluitor; cabirii, coribanții, samotracienii sau dioscurii erau urmașii lui Sidec/Melchisedec și prin acesta veneau direct din Eno, fiind practicanții unui cult foarte vechi. Iar Eno cu
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83085_a_84410]
-
primele semne ale scrierii. Pe acesta egiptenii și alexan- drinii l-au numit Thot, iar grecii Hermes. Din Sidec își trag obîrșia dioscurii, cabi-rii, coribanții sau samotracieinii.” Vedem că memoria colectivă din acele vremuri păstra un adevăr istoric uluitor; cabirii, coribanții, samotracienii sau dioscurii erau urmașii lui Sidec/Melchisedec și prin acesta veneau direct din Eno, fiind practicanții unui cult foarte vechi. Iar Eno cu tot neamul lui arimin, practica religia crucii și acest adevăr îl știau chiar ivriții pentru că și
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83085_a_84410]
-
vorba să ascultăm muzica executată de alții vom putea admite modurile active și modurile exaltate". Unele muzici foarte violente, "exaltate", utilizate în cursul ceremoniilor inițiatice, merg până acolo încât provoacă o stare de transă. Este cazul, în epoca lui Aristotel, Coribanților, acești preoți frigieni, posedați de zeu în cursul dansului lor sacru. Astăzi se pot observa asemenea experiențe în unele triburi africane, sau în cultul vaudou. Transa, urmată de o calmare, este atunci benefică. Tipul acesta de muzică, după părerea lui
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]