64 matches
-
cu același nume al lui Eugen Ionescu și de aceea gândul sinuciderii, apărut dintr-un capriciu de a întrebuința revolverul „Makarov de 7,62”, nu e dus până la capăt. Singura rezistență la care e supus protagonistul o reprezintă monotonia propriei empirii. Și celelalte povestiri: Nebuna din Chaillot, Enigma Soniei și Plecarea Generalului se caracterizează printr-o narație atractivă. Constantin Mateescu aduce la suprafață zbuciumul unor vremuri apuse care au coincis cu anii lui cei mai frumoși. De aceea, felul în care
Constantin Mateescu: Altfel de proză*. Cronică, de Dan Ionescu by http://revistaderecenzii.ro/constantin-mateescu-altfel-de-proza-cronica-de-dan-ionescu/ [Corola-blog/BlogPost/339365_a_340694]
-
-mi cerul / cu întregul Tău nume! / Și... iartă, Doamne! copila sălbatică / ce uită numele Tău fără voie“. Prin structuri, tendințe , detalii și tonalități radiante, visele lirice ale Viorelei Codreanu Tiron, exprimate în discursuri raționale, poartă pecetea autenticității, înnobilând demnitatea expresiei. Empiria spațiului poetic este scânteietor locuită de autoritatea gnoseologică a cuvântului. Prof. N.N.Negulescu Referință Bibliografică: Autoritatea gnoseologică a cuvântului - Viorela Codreanu Tiron / Viorela Codreanu Tiron : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 219, Anul I, 07 august 2011. Drepturi de Autor
VIORELA CODREANU TIRON de VIORELA CODREANU TIRON în ediţia nr. 219 din 07 august 2011 by http://confluente.ro/Autoritatea_gnoseologica_a_cuvantului_viorela_codreanu_tiron.html [Corola-blog/BlogPost/360901_a_362230]
-
n-au fost spuse la timp: „A murit în această toamnă, lăsând în urma ei o aventură cu accente grave, cu un lung șir de insinuări...”. Cu acest roman psihologic, scris într-un ritm alert, Mirel Brateș își exprimă convingerea că empiria unei pasiuni își găsește frâu în morala de a te bucura de ceea ai. Partajează asta: Facebook Email LinkedIn Listare Tumblr Reddit Pinterest Google Twitter
REVISTA DE RECENZII by http://revistaderecenzii.ro/678/ [Corola-blog/BlogPost/339656_a_340985]
-
următoare, ne va oferi variantele lor, din ce în ce mai explicite; astfel, în Obiecte cosmice (din 1967), accentul cade, din nou, pe increat; în Oul și sfera (1967) predomină un lirism al antinomiilor; Laus Ptolemaei (1968) e o „laudă a neadevărului necesar“ al empiriei, un refuz al rațiunii uscate, geometrizante; Necuvintele (1969) reiau dialectica identității și alterității, a cuvântului și a ideii etc.; mereu mai adâncită în aceste volume, dar mai ales în ultimele - În dulcele stil clasic (1970) și Măreția frigului (1972) - apare
A LIMBII / LOGOSULUI DIN TEMEIUL PARADOXISMULUI (2) de ION PACHIA TATOMIRESCU în ediţia nr. 1087 din 22 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Ion_pachia_tatomirescu_nichi_ion_pachia_tatomirescu_1387711268.html [Corola-blog/BlogPost/363613_a_364942]
-
-mi cerul / cu întregul Tău nume! / Și... iartă, Doamne! copila sălbatică / ce uită numele Tău fără voie“. Prin structuri, tendințe , detalii și tonalități radiante, visele lirice ale Viorelei Codreanu Tiron, exprimate în discursuri raționale, poartă pecetea autenticității, înnobilând demnitatea expresiei. Empiria spațiului poetic este scânteietor locuită de autoritatea gnoseologică a cuvântului. Referință Bibliografică: Autoritatea gnoseologică a cuvântului în poezia Viorelei Codreanu Tiron / Viorela Codreanu Tiron : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 220, Anul I, 08 august 2011. Drepturi de Autor: Copyright
AUTORITATEA GNOSEOLOGICĂ A CUVÂNTULUI ÎN POEZIA VIORELEI CODREANU TIRON de VIORELA CODREANU TIRON în ediţia nr. 220 din 08 august 2011 by http://confluente.ro/_autoritatea_gnoseologica_a_cuvantului_in_poezia_viorelei_codreanu_tiron.html [Corola-blog/BlogPost/372640_a_373969]
-
Ferenczi Andrea: Genetika - Genetika, Budapest, 1999. 2. Kovacs Jozsef: A modern orvosi etika alapjai, Budapest, 1997 3. Hans Kung: A vilagvallasok etikaja, Budapest, 1994 4. Hankiss Elemer: A tizparancsolat ma, Budapest, 2002 5. Peter Laszlo: TP 5.0. Elmelet es empiria ot globalis tarsadalmi problema vizsgalataban, Kolozsvar, 2009 6. Rezi Elek: Felelossegunk a rank bizott eletert, Kolozsvar, 2005 7. Rezi Elek: Unitarius erkolcstan, Kolozsvar, 2008 8. Reuss Andras - Orosz Gabor Viktor: Szabadulni az eroszaktol. Kereszteny megkozelitesek., Budapest, 2005 I.4. Dogmatica
EUR-Lex () [Corola-website/Law/235361_a_236690]
-
Ferenczi Andrea: Genetika - Genetika, Budapest, 1999 2. Kovacs Jozsef: A modern orvosi etika alapjai, Budapest, 1997 3. Hans Kung: A vilagvallasok etikaja, Budapest, 1994 4. Hankiss Elemer: A tizparancsolat ma, Budapest, 2002 5. Peter Laszlo: TP 5.0. Elmelet es empiria ot globalis tarsadalmi problema vizsgalataban, Kolozsvar, 2009 6. Rezi Elek: Felelossegunk a rank bizott eletert, Kolozsvar, 2005 7. Rezi Elek: Unitarius erkolcstan, Kolozsvar, 2008 8. Reuss Andras - Orosz Gabor Viktor: Szabadulni az eroszaktol. Kereszteny megkozelitesek., Budapest, 2005 I.4. Dogmatica
EUR-Lex () [Corola-website/Law/239572_a_240901]
-
Ferenczi Andrea: Genetika - Genetika, Budapest, 1999. 2. Kovacs Jozsef: A modern orvosi etika alapjai, Budapest, 1997 3. Hans Kung: A vilagvallasok etikaja, Budapest, 1994 4. Hankiss Elemer: A tizparancsolat ma, Budapest, 2002 5. Peter Laszlo: TP 5.0. Elmelet es empiria ot globalis tarsadalmi problema vizsgalataban, Kolozsvar, 2009 6. Rezi Elek: Felelossegunk a rank bizott eletert, Kolozsvar, 2005 7. Rezi Elek: Unitarius erkolcstan, Kolozsvar, 2008 8. Reuss Andras - Orosz Gabor Viktor: Szabadulni az eroszaktol. Kereszteny megkozelitesek., Budapest, 2005 I.4. Dogmatica
EUR-Lex () [Corola-website/Law/228456_a_229785]
-
se interesează de probleme științifice și rezultate ale cercetării științifice scrise în limbaj accesibil tuturora, cercetarea științifică în sine este considerată ca greu de pătruns. Criticii îi consideră pe savanții ori raționaliștii care dezvoltă modele complicate fără legătură cu experiența (empirie), ori drept credincioși bigoți în știință dominați de scepticism, ori drept birocrați ai unui aparat științific uriaș, sau drept servitori ai statului sau ai firmelor. O altă formă a criticii științei o reprezintă folosirea științei drept surogat pentru religie (scientism
Știință () [Corola-website/Science/299441_a_300770]
-
din Oedip Rege are prea puțin de-a face cu frecvența statistică și cu normalitatea - dacă nu cumva am interpreta-o pe aceasta din urmă în spirit freudian ca normalitate fantasmatică -, dar aceasta ne-ar purta mult prea departe de empiria realsimilului 1. Dacă întâmplările prezentate de autorii tragici se înscriu mai curând în sfera excepționalului decât în aceea a normalității, atunci ï?á ?ăåßôï (l’accadibile, „întâmplabilul”, în terminologia lui Bottiroli) este fără doar și poate posibilul în totalitate, de
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
moment dat, că numai dacă ai simțul realității poți imagina ceva plauzibil. Prin această frază și mai ales prin termenul de „plauzibil” s-ar putea înțelege că exclud din planul legitim al imaginației tot ce iese din obișnuit și din empiria cea mai comună. Adică fantasticul, fabulosul, metamorfozele simbolice în plan existențial, misteriosul și straniul, nu și-ar găsi locul în marea literatură dacă idiosincrasiile unora de tipul meu ar avea trecere. Noroc că în fapt și l-au găsit de
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
nu se distingea clar între simple generalizări inductive și legile propriu-zise ale științei matematice a naturii, cum este legea gravitației. Fizicienii matematicieni din generația lui Kant aveau deja o conștiință clară a distincției dintre știința teoretică a naturii și simpla empirie. În acest sens merită să fie amintite unele reflecții ale lui Jean Le Rond d’Alembert. În scrierea sa Essai sur les éléments de la philosophie ou sur les principes des conaissances humaines; avec les eclaircissments, d’Alembert a subliniat că
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
raportare la datele observației și experimentului. Deși s-a detașat de raționalismul excesiv al vechii filosofii a naturii, Kant a rămas atașat unui raționalism mai moderat, care se exprimă în convingerea că demnitatea superioară a științei, care o ridică deasupra empiriei, rezidă in caracterul a priori al principiilor ei, precum și în certitudinea apodictică a legilor ei fundamentale. Ceea ce dovedește că influența acelei tradiții wolffiene în care s-a format filosoful a supraviețuit, chiar dacă într-o formă mai atenuată, reorientării critice a
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
nu în calitate de școlar, căruia îi poate spune ce vrea, ci de judecător în exercițiul funcțiunii, care constrânge martorii să răspundă la întrebările pe care el le pune.”11 Poziția lui Kant pare să fie clară. Ceea ce distinge știința de simpla empirie este integrarea corelațiilor desprinse prin observarea faptelor într-un sistem. Sistemul însuși este rezultatul intervenției, pe paliere succesive, a principiilor constitutive ale intelectului și a ideilor transcendentale ale rațiunii. O știință despre natură, ca sistem al legilor naturii, va putea
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
tezaurizate în memoria afectivă. Să fim înțeleși: oricât ne-ar lua ochii, natura rămâne doar un banal simbol în care se oglindesc eternele prototipuri. În aceste condiții, încercarea de a prinde ceva pe retină devine zadarnică vânare de vânt. Pura empirie se destramă în valuri de iluzie 23. Așa, o vagă senzație auditivă ("Marea geme"), care promitea mult, nu se mai amplifică muzical, cum era de așteptat, până la presimțirea terifiantului zgomot de uragan, estompându-se în schimb în nefericite falduri retorice
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
457 Eugen Barbu, Caietele principelui, Editura Dacia, 1972. 458 Louis Claude de Saint-Martin (1743-1803). 459 Arnd and Astrid Hollweg, Biblischer Glaube und neuzeitliches Bewusstsein: aufgezeigt und enfaltet am Leitfaden der Wochensprüche des Kirchenjahres, Wien, 1999. 460 A. Hollweg, Theologie und Empirie, Stuttgart, 1976. 461 John Hick, God Has Many Names, 1982. 462 Claude Debussy 463 Edgar Cayce, Muzicoterapie, 1994. 464 Liviu Pendefunda, Acta Neurologica Moldavica, 15, 42, 2007. 465 R. Taylor, Noise, Penguin Book, 1970. 466 Masuru Emotu, The Hidden Messages
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
veșnic gravidă” (Teze despre zilele faste). Plasarea abstracțiunilor în proximitatea rău famată a organicului („Fragilitatea Martei - un exces de adrenalină/ luciditatea - cianura dintr-o vișină crudă”), laolaltă cu suspendarea barierelor de protecție sintactică, generează o corupere iremediabilă a conceptului de către empirie, marcând totodată existența unui rest ce continuă să se sustragă eforturilor cognitive. Însă de aici nu rezultă, ca în atâtea alte cazuri, o fetișizare a psihicului sau a senzorilor, căci același tratament necruțător i se aplică și eului liric („Marta
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288793_a_290122]
-
împrejurări, Z. disociază între eul empiric și cel supraempiric sau, altfel spus, între eul social și cel profund. Numai primul, care s-a numit personalitate, este condiționat istoric și se poate explica, pe când celălalt strat al conștiinței, insondabil, autonom, scapă empiriei și nu se supune socialului (Valori umane). Acesta din urmă, definit de eseist ca „moment adânc al eului primordial și autonom”, ar fermeca în chip deosebit „atenția omului actual”, mare prețuitor al „complicațiilor ființei adânci”. Discuția continuă pe schema opoziției
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290712_a_292041]
-
însă din reevaluarea acestei legitimități: nu mai este vorba de o legitimitate a obiectului/sursei, ci a ordinii cunoașterii înseși: „Erfahrung ist die einheitliche und konti nuierliche Mannigfaltigkeit der Erkenntnis“. Experiența veri tabilă (echte Erfahrung) nu se mai definește ca empirie, în relație cu rolul transcendental al categoriilor, ci ca modalitate în care realitatea este „dată“, în integralitatea ei, împreună și prin principiul ei originar. Odată ce suprasensibilul ajunge, în calitate de concept primar, să determine totalitatea și continuitatea cunoașterii, faptul de „a cunoaște
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
educă privirea și o ademenește în lumea care se dezvăluie pe negativ: „Sie [die unmittelbare Beobachtung des Autors] ist bestimmt eine sehr vorurteilslose, ja kühne, zugleich aber auch zarte gewesen, nämlich im Sinn des Goethischen Wortes: Es gibt eine zarte Empirie, die sich mit dem Gegenstand innigst identisch macht und dadurch zur eigentlichen Theorie wird.“ August Sander, fotograful despre care vorbește Benjamin, îi con feră fotografiei o valoare documentară, ajungând să descrie ti puri umane, în maniera pe care Benjamin o
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
pune față în față trasee ale cunoașterii mistice și demersuri de antropologie religioasă, intuiții contemplative și rezultate ale unor cercetări foarte aplicate. Dacă încerc să aduc laolaltă chiar dacă nu îndeajuns de bine articulat căile celor însingurați către Cel singur și empiria modernității tîrzii, motivul e că problema șanselor spirituale se joacă tocmai în tensiunea dintre acești doi poli, se decide în saltul analogic ce izbutește să depășească și să mențină totodată extrema lor depărtare. Pe această linie, textul nostru se dorește
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1740]
-
Luăm cunoștință de masa actelor religioase (intelectuale, simbolice, rituale, tehnice), de modurile cum a putut fi gîndită distanța dintre absolut și lume. Avem șansa de a ne privi propria credință simultan din perspectiva angajării interioare și de la nivelul descriptiv al empiriei și al logicii religioase. Această întîlnire poate stîrni întrebări, corespondențe, probleme, poate determina reflexia creatoare. în exercițiul său de autobiografie spirituală, Berdiaev observă, de pildă, ce importanță purificatoare pot avea pentru conștiința religioasă științele pozitive, care te confruntă cu realul
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1740]
-
perioadă de timp: astfel, după paradigma pozitivismului comtian, au urmat cele ale pozitivismului logic carnapian, wittgensteinian și popperian, paradigme care au consolidat statutul cunoașterii științifice, substituind falsificarea cu verificarea empirică drept criteriu de demarcație. S-a conturat o interacțiune între empirie și episteme sau între acțiune și reflecție care conținea diversitatea disciplinelor prin care se organiza cunoașterea: nu numai prin determinarea a priori a unui obiect pozitiv și a unei metode deductive, ci și prin identificarea de forme și stiluri în
Euroarmata şi apărarea României. Analiză de epistemologie constructivistă privind politica de securitate şi apărare comună a Uniunii Europene by Constantin Manolache [Corola-publishinghouse/Administrative/1432_a_2674]
-
absolute în care "Dumnezeu trebuie să se dăruiască unei inimi detașate" (Despre detașare, în Benedictus Deus, Editura Herald, București, 2004, pp. 113, 114). 15 Pentru construirea imaginii realității, Florenski are în vedere, pe lângă "planeitatea" acesteia și dincolo de planul senzorial al empiriei ("un fel de unitate spațială planiformă reprezentând imaginea lumii sensibile"), recunoașterea unei perspective ce răstoarnă înțelegerea sensibilă, unilaterală, deschizând-o spre o altă dimensiune care descoperă realitatea din perspectiva unui relief al adâncimii, un altceva care "este mai important, este
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
străluminează "această lume" incandescentă, transparentă: "lumea empirică devine transparentă, și prin transparența ei devin vizibile incandescența și strălucirea luminoasă a celorlalte lumi". Imaginea diafană a lumii aduce în prim plan - prin simbolizare - "noile, celestele straturi ale realității estetice" (Empireea și Empiria, în Pavel Florenski, Dogmatică și dogmatism, Editura Anastasia, București, 1998, pp. 88-92). 16 "Omul care rămâne într-o astfel de detașare totală este într-atât de dus în veșnicie, încât nimic vremelnic nu-l mai poate mișca, nimic trupesc nu
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]