7 matches
-
Mărțișor. Unul mai fălcos îi zise: - Băă! Ia fă pași până la perete! Executarea! Mărțișor se uită cu milă la umflat și plecă de lângă ei. Se duse lângă Norocel, care se chircise și scâncea ca un copil mic: - Ce ne facem, neiculiță? Până la urmă tot ne aruncă în cuptorul ăla! Păcat de tinerețea noastră! - Nu-mi pasă, se prefăcu Mărțișor. Dacă sunt cu tine, n-am nici o grijă! Nu știi vorba aia: ”fă-mă mamă cu noroc...!" - Las-o baltă, că nu
MĂRŢIŞOR-11 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1496 din 04 februarie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1423080769.html [Corola-blog/BlogPost/375966_a_377295]
-
pe pământ cu diverse misiuni. Aceeași supapă reglează și atitudinile diferite ale cititorilor față de povestea alunecoasă, ce admite simultan mai multe nivele de comprehensiune. Deși cel păcălit, diavolul își păstrează funcția de călăuză a vrăjitoarei spre petrecerea sabatică: Auzi dumneata, neiculiță, drăcia dracului! Ce i-a dat lui Tartorul pân cap: zor-nevoie, la plimbare de-a călare!". Deplasarea "călare", pentru care insistă Prichindel, actualizează și o semnificație cosmică, un principiu al lumilor suprapuse, în care umanul este "încălecat" de tentațiile sale
Un sabat balcanic by Marina Cap-Bun [Corola-website/Journalistic/14573_a_15898]
-
Șî pă gură sânge-i cură...”, „Între furcă și-ntre puț/ D-un voinic, cu chip drăguț,/ Lung îmi șade tolănit/ Cu fața spre răsărit,/ Tot cu haine verzi pe trup,/ Tot cu nasturi mici la pept,/ (...) - D-alei, neică, neiculiță,/ Cu ochii mici de șarpe criță,/ Voinicel cu chip drăguț,/ Dintre furcă, dintre puț,/ Ce-mi stai, neică, tolănit/ Cu fața spre răsărit?”. Fântâna are aici valoarea unui canal către infernul figurat de burta Scorpiei, fiindcă e neprotejată de simboluri
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
stosărie, coțcărie, matrapazlărie, rușfetărie, potlogărie, dar și Iașiul e „chiar de gemine cu Bucureștiul vostru” (Actul I, scena 2). Particularitățile regionale sunt destul de marcate: formulele de adresare și exclamație ale munteanului sunt nene, neneo, nenișorule, vere; ale moldoveanului - neică și neiculiță. Munteanul folosește intens perfectul simplu (luași, o tăiași, o pățirăm etc.) și formele analogice în -ră, pe care le va ironiza și Caragiale (s-a găsitără, mi-a scăpatără, „urât tată a mai avutără”), care nu apar deloc în vorbirea
Limbajul coțcarilor by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/5059_a_6384]
-
dar cu un sens divergent: om al trebii. O găsim la Heliade Rădulescu, în portretele sarcastice Bată-te Dumnezeu (Cuconița Drăgana) și Cuconul Drăgan: „Boierul dumneaei, nu știu cum îl cheamă, dar e om al trebii, scoate lapte din piatră"; „era un neiculiță de minune, om al trebii, scotea lapte din piatră, pupa pe român în bot și-i lua din pungă tot". Și mai detaliată este la Alecsandri (în Istoria unui galben) lista acțiunilor care caracterizează un om al trebii: „Ispravnicul (...) era
Om al trebii by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/6033_a_7358]
-
închipui, mă și sfiesc să-ți spun, mi-ar trebui vreo patru jimble, și nu știu cum naiba se face că iarăși nu mai am nici un ban la mine... că mai făcui câteva târguieli... ― Asta-i acuma! zise brutarul. Ține colea jimblele, neiculiță, și du-te sănătos! Cum mi-ai adus dumneata ăi cinci bani, ai să-mi aduci și banii pe jimble, că doar se vede că ești om de cuvânt. Și dîndu-i patru jimble, rumene și frumoase, de-ți venea să
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
sînteți în stare. Da repede, că n-am timp. A plecat ăl bătrân, îi era frică de nebun. Într-un ceas a fost cu cinci muieri după el. Au umplut circiuma. Se ruga negustorul de ei: - Da mai duceți-vă, neiculiță, și la altul, că m-am săturat, ajunge... - Nu ne supăra! a zis blând Mînă-mică, atunci trezit din somn cu poftă de băutură. - O, că plecăm, a adăugat și Stăpânul. Plecăm, că am treabă în noaptea asta... Codoșul i-a
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]