40 matches
-
și întâmplări redate natural. „Nu uitați domnilor, în pictura sa sunt culori care strigă, până când lumea întoarce capul, curioasă să le vadă”. Picturii i se adaugă dansul, personaje harice (Pitihar) personaje mitice, zeița Cobra, Uranus, Atena, arhetipurile peșterii (mitul peșterii platoniene), a drumului către înțelepciune, toate aceste ingrediente înrămând povestirea în consemnul teoretic al fantasticului. Și în povestirea Globul de cristal, personajul Ion Fănușan, conducătorul unui cenaclu literar, convoacă mai mulți scriitori la o cafenea-ceainărie unde: „Erau atrași de un glob
ELISABETA IOSIF- GLOBUL DE CRISTAL de CRISTINA ŞTEFAN în ediţia nr. 1557 din 06 aprilie 2015 by http://confluente.ro/cristina_stefan_1428291389.html [Corola-blog/BlogPost/348683_a_350012]
-
an, ne dezvăluie alte descoperiri și ne demonstrează că la fel ca Einstein a făcut descoperiri pentru că este curios, si in acelasi timp ne arată că orice limite pot fi depășite pentru că spiritul este întotdeauna înaintea materiei. INTRODUCERE Aplicând sintagma Platoniana de accedere în Academia să, - Să nu intre cine nu este geometru!, profesorul Smarandache ar fi avut un loc central, el fiind un remarcabil filozof, estetician, matematician, fizician, poet, scriitor, jurnalist, chiar si inițiatorul unui curent în literatura, Paradoxismul. Pe
Mirela Teodorescu: Logica peste care nu poţi trece, posibilul imposibilului, o poveste de viaţă! by http://revistaderecenzii.ro/mirela-teodorescu-logica-peste-care-nu-poti-trece-posibilul-imposibilului-o-poveste-de-viata/ [Corola-blog/BlogPost/339433_a_340762]
-
amintit ceva uitat. Când citim un poem bun, să zicem „Castelui” de Alexandru Macedonski, gândim că și noi am fi putut să-l scriem după ce-am văzut Castelul Bran, deci acest poem preexista în noi. Astfel, ajungem la definiția platoniană a poeziei: „Acest lucru gingaș, înaripat și sacru”. Când poezia este ceva ce se simte, la fel și proza, și dacă cineva nu o simte, dacă nu aveți sentimentul frumosului, dacă o relatare nu vă stârnește dorința de a ști
FIECARE LECTURA A UNEI CĂRŢI REÎNOIEŞTE TEXTUL ÎN IMAGINAŢIA NOASTRĂ de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1080 din 15 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Al_florin_tene_fiecare_lect_al_florin_tene_1387093672.html [Corola-blog/BlogPost/363490_a_364819]
-
ȘI DRAGOSTE PENTRU ARTISTUL CONTEMPORAN, DE FLORIN T ROMAN Autor: Al Florin Țene Publicat în: Ediția nr. 2265 din 14 martie 2017 Toate Articolele Autorului CU DURERE ȘI DRAGOSTE PENTRU ARTISTUL CONTEMPORAN MOTTO: „Acest lucru gingaș, înaripat și sacru.” (definiția platoniană a poeziei, ce poate fi extinsă asupra artei, în general) „Șerpi sub piele”, „venin”, ”holograme”, „Sexy” (cu majusculă), „Extraterestru” (cu majusculă), „sinucigaș”, „epileptic”, „coșmar”, „nitroglicerină”, „aragazul vechi din beci”, „boschetar”, „sens giratoriu”, „sadic”, „monștrii”, „kim basinger” (cu minuscule), „tokio” (cu
CU DURERE ŞI DRAGOSTE PENTRU ARTISTUL CONTEMPORAN, DE FLORIN T ROMAN de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 2265 din 14 martie 2017 by http://confluente.ro/al_florin_tene_1489465322.html [Corola-blog/BlogPost/371718_a_373047]
-
luminii"adică în căutarea lui Hyperion, ce se patentează în actele unei drame-tragedii, în "procesul"contemplării sinelui dar și în starea de grație, ieșirea din grație, orgoliul luciferic, eșuarea, integrarea în mister, urmând dinamica ideilor gotheene și nu statistica celor platoniene. În plus, la Coșbuc Zeii par a avea o poziție privilegiată ca urmare a unui "contract"care, nemaifiind respectat, se denunță. Din versurile coșbuciene se desprinde o valoare morală, în care omul este ridicat la rang de divinitate, prin măreția
FENOMENUL HIPERIONIC LA G.COŞBUC ŞI BLAGA de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 234 din 22 august 2011 by http://confluente.ro/Fenomenul_hiperionic_la_g_cosbuc_si_blaga.html [Corola-blog/BlogPost/371202_a_372531]
-
RETROSPECTIVADE PROZĂA SĂPTĂMÂNII Acasa > Cultural > Ecouri > DESPRE CONCURSURILE DE POEZIE (SAU: UN OCHI PLÂNGE, ALTUL RÂDE) Autor: Florin T. Roman Publicat în: Ediția nr. 2124 din 24 octombrie 2016 Toate Articolele Autorului MOTTO: „Acest lucru gingaș, înaripat și sacru.” (definiția platoniană a poeziei) Din revista Fereastra, nr.99-100, XI-XII, octombrie - noiembrie 2015, pag.36 și următoarele, aflăm: FESTIVALUL NAȚIONAL DE LITERATURĂ „AGATHA GRIGORESCU BACOVIA” - EDIȚIA A IX-A, 2015. Juriul Festivalului a fost format din: -Nicolae Băciuț (om de cultură, editor
UN OCHI PLÂNGE, ALTUL RÂDE) de FLORIN T. ROMAN în ediţia nr. 2124 din 24 octombrie 2016 by http://confluente.ro/florin_t_roman_1477313963.html [Corola-blog/BlogPost/371408_a_372737]
-
este realitatea experienței suprasenzoriale, lumea ideilor, a formelor pure, o extensie a lumii materiale, de unde prin analiza apriori, aflam adevărul despre lumea sensibilă. Aceasta realitate este formată din spațiu, timp și categorii (conceptele pure ale înțelegerii, precum ideile prototipice simple platoniene asupra lucrurilor, însă fără să fie veșnice, ci au apărut la nașterea lumii materiale, fiind elementele care stau la baza existenței materiale și a cunoașterii). Raportarea la acest nivel de cunoaștere se face prin rațiune. Ambele nivele de cunoaștere (sensibilă
METAFIZICA (1) – „CUNOAŞTEREA” 60X80 CM de CONSTANTIN POPA în ediţia nr. 528 din 11 iunie 2012 by http://confluente.ro/Constantin_popa_metafizica_1_constantin_popa_1339404393.html [Corola-blog/BlogPost/341975_a_343304]
-
amintit ceva uitat. Când citim un poem bun, să zicem “Castelui “ de Alexandru Macedonski, gândim că și noi am fi putut să-l scriem după ce-am văzut Castelul Bran, deci acest poem preexista în noi. Astfel, ajungem la definiția platoniană a poeziei:” Acest lucru gingaș, înaripat și sacru “. Când poezia este ceva ce se simte, la fel și proza, și dacă cineva nu o simte, dacă nu aveți sentimentul frumosului, dacă o relatare nu vă stârnește dorința de a ști
FIECARE LECTURĂ A UNEI CĂRŢI REÎNOIEŞTE TEXTUL ÎN IMAGINAŢIA NOASTRĂ, ESEU DE AL.FLORIN ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1077 din 12 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Fiecare_lectura_a_unei_cart_al_florin_tene_1386830240.html [Corola-blog/BlogPost/363228_a_364557]
-
unul monumental, comparabil, ca semnificație, cu arhitectura catedralelor gotice. O comparație destul de „romantică”, după părerea lui M.D.Chenu, care constată că planul de lucru al Summei conține mai degrabă un scenariu neoplatonic. Tratatul este astfel construit încât să respecte scenariul platonian al lumii ca emanație divină: prima parte vorbește despre Dumnezeu ca principiu, partea a doua tratează despre Dumnezeu ca scop final și Hristos ca partener al omenirii pe traseul de întoarcere la Dumnezeu, iar a treia parte studiază contextul creștin
Toma de Aquino () [Corola-website/Science/298960_a_300289]
-
footnote>. Participarea este cea care reprezintă creaturile; dar, înseamnă și că Dumnezeu este, într-o anumită modalitate, prezent în ele. Mai mult, participarea, așa cum o concepe Sfântul Grigorie, este o formă de iubire sau dorință; pe alocuri, și în tradiția platoniană, participarea este concepută ca dorință<footnote Platon, Fedon, 74D-75B apud C. W. Macleod, „The Preface to Gregory of Nyssa's «Life of Moses»”, în Journal of Theological Studies, n. s. 33, 1982, p. 191. footnote>; dar i-a rămas Sfântului
Editura Ortodoxia. Revistă a Patriarhiei Române by Liviu Petcu () [Corola-journal/Science/134_a_424]
-
191. footnote>; dar i-a rămas Sfântului Grigorie să extragă întreaga bogăție din ideea aceasta<footnote C. W. Macleod, op. cit., p. 191. footnote>. Este bine cunoscut faptul că Sfântul Părinte Grigorie insistă asupra marii diferențe dintre Creator și creatură. Noțiunea platoniană a participării (μετοχή, μετουσία) este cea care, mai presus de orice, în concepția Sfântului Grigorie, împiedică omul de a fi separat total de Dumnezeu<footnote În general, a se vedea David Balás, „Mετουσία Θεοῦ ...”; de asemenea, Maria Barbara von Stritzky
Editura Ortodoxia. Revistă a Patriarhiei Române by Liviu Petcu () [Corola-journal/Science/134_a_424]
-
implicită meditație asupra fenomenologiei actului creator. Piesele ce compun volumul se integrează, prin convergența semnificațiilor, într-o viziune totalizantă, întocmesc, de fapt, un singur poem, în care este celebrat miracolul nașterii Poemului. Beatitudinea extatică provocată de ceea ce estetica de sursă platoniană numește „inspirație” e omologată cu ceremonialul unor nupții nepământești, poeta imaginându-se mireasă a unui personaj fabulos, un fel de demon „pe care nimeni / Nu l-a văzut decât în somn” și care, pentru ca să existe, trebuie creat prin cuvânt, rămânând
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285758_a_287087]
-
cea mai numeroasă trebuie să-și impună voința celor puțin numeroși. Principiul majorității a fost admis și în federațiile politice, atât de frecvent întâlnite în istoria Greciei. În același timp, pornind de la realitatea existentă, dar și de la concepțiile aristotelice și platoniene, ar trebui să admitem că întrucât adevărata libertate politică se evidenția în aceea că fiecare făcea parte pe rând dintre cei care guvernau și dintre cei guvernați -, acolo democrația este "regimul majorității sărace", dar libere. Ceea ce nu corespunde întru totul
Europa monarhiei stărilor by Gheorghe Bichicean [Corola-publishinghouse/Science/1436_a_2678]
-
științei experimentale. Importanța sa nu se datorează metodei inductive, ci rolului pe care îl dă universului experimental și pragmatismul care însoțește opera filosofului. "Forma" este un concept preluat de Bacon din filosofia epocii, dar originea acestei concepții este în filosofia platoniană. Cuvântul forma (alături de cuvântul species) este o traducere în limba latină a termenului ειδος11. Cuvântul ειδος poate fi tradus mot-à-mot prin "a ști"12, dar în filosofia platonică acesta preia semnificația pe care a avut-o termenul ίδεά. Cei doi
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
ar fi dominat de forța magică a unui zeu damnat să impună oamenilor un destin cosmic. Dacă viața Pământească răsfrânge structura și dinamica siderală, era fatal ca însuși corpul omenesc să fie considerat ca o oglindă a cosmosului (Eliade). Sufletul platonian are o componentă conștientă și o alta inconștientă participând la sufletul universal, noosul cosmic, prin invincibilul și eternul cu care este înzestrat. Cu toată conștientizarea și trăirea acestei identități, proprietatea creierului de afi în permanent contact cu "eternul" se petrece
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
temei al ființei; iubirea nu e, deci, o degradare demnă de oprobriu moral, ci reprezintă o stare de grație și fervoare față de care atitudinea umană corespunzătoare e cea de adorație contemplativă” (Radu Enescu). Principiu cosmic, instituitor de armonie, erosul tinde, platonian, la refacerea unului originar (androgin), deci la transgresarea contrariilor, dar și a corporalității, spre spiritual: „Iubirea-i axul cerurilor toate / În mari nuntiri cu muzici peste poate / Un semn al ei și lumi cu lumi se-adună: / idei dansează hăurile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286116_a_287445]
-
platonismul. În timp ce Nietzsche, care disprețuiește istoria, dar, în același timp, trăiește obsedat de timp și moarte, respinge retorica lui Platon, considerând-o "capcană cea mai mare și de cea mai rea-credință în transcendență intelectuală platonica", la Cioran apar toate dualitățile platoniene, uneori, abordate cu ușoară ironie: antagonismele timp-veșnicie, minte-corp, spirit-materie, ființa umană-existența, fără a se ști dacă fac parte din codul sau estetic sau doar ca o terapie morală. Spune Ionel Necula în Cioran, Scepticul nemântuit: "De departe, Cioran se ipostaziază
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
manevre de preluare și conservare a puterii. În sens platonic termenul politică ne face să credem că sunt posibile conceperea și construcția unei politici ideale, a unei comunități sociale În conformitate cu idealul de dreptate și raționalitate, iar În sens machiavelic interpretarea platoniană ne face să credem că acest ideal este utopic nu numai inutilă dar și dăunătoare pentru Înaintarea efectivă În progres a comunității sociale. În sens curent termenul politică este utilizat pentru a defini arta de a conduce o comunitate sau
Managementul calității În Învățământul superior by Valentin Ambăruş, Ciprian Rezuş, Gabriel Ungureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1697_a_2974]
-
Numai o înțelegere greșită a relației lui Platon cu mitul mai poate da ocazia reluării dezbaterilor în ton hegelian asupra relevanței părții mitice a dialogurilor. Aceste critici au toate un cadru comun: au căzut pradă asocierii rău plasate între realismul platonian și realismul naiv. Înțelegerea importanței conceptului platonian de eikôn nu se poate opri, în opinia noastră, la constatarea critică a faptului că prejudecata de proveniență aristotelică (potrivit căreia ideile dublează inutil lucrurile) este o absurditate. Rafinări ale dezbaterilor pe această
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
Platon cu mitul mai poate da ocazia reluării dezbaterilor în ton hegelian asupra relevanței părții mitice a dialogurilor. Aceste critici au toate un cadru comun: au căzut pradă asocierii rău plasate între realismul platonian și realismul naiv. Înțelegerea importanței conceptului platonian de eikôn nu se poate opri, în opinia noastră, la constatarea critică a faptului că prejudecata de proveniență aristotelică (potrivit căreia ideile dublează inutil lucrurile) este o absurditate. Rafinări ale dezbaterilor pe această temă pot fi găsite la diverși autori
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
edizione) 2005, p. 200 Distincția a fost pusă în circulație de Henri Corbin, a se vedea En Islam iranien, II. Michel Foucault, Cuvintele și lucrurile, trad. B. Ghiu, Ed. Univers, București, 1991, p. 38. V. Muscă, op.cit., p. 73, „Realismul platonian nu este de confundat cu realismul naiv, care își face cel mai puternic aliat al său din vizualitate: conform acestuia, este adevărat, adică real în ordinea existenței, numai ceea ce se vede și întrucât se vede. Un asemenea realism termină în
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
pe rațional, pe "logic", dorind să-și constituie o Logică a sa în care se contopeau intim o Ontologie tradițională și o Logică tradițională: în această Logică, repetăm, își dau întîlnire speculațiile mai ales asupra Logosului lui Heraclit, asupra ideii platoniene și, nu în ultimul rînd ca importanță și exploatare cronologică, cele asupra identității Ătman = Brahman din gîndirea upanisadică, îndeosebi a lui Bhagavad-gītă. Adevărata cheie, așadar, a tuturor sistemelor de gîndire "idealiste" s-ar părea că trebuie căutată în conceptul
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
o trăsătură de psihologie românească, și anume: tendința noastră de a acuza mai repede un vinovat aproximativ, aflat la distanță, decît pe cel sigur și situat atît de aproape de noi. Și aducea în sprijinul unei atare forme de toleranță argumente platoniene: "Știți ce propunea autorul acela , care nu prea avea obiceiul sa glumească în asemenea materii? Propunea să pîrăști, pur și simplu. Să semnalezi frauda vecinului tău cu atît mai mare grabă cu cît vinovatul ți-e mai aproape de suflet. Și
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]
-
descoperea, cel puțin în Cratylos, puncte de sprijin pentru ceea ce numim azi dimensiunea acțională a limbajului. În paragraful 387 b, Socrate replica: "Dar vorbirea nu este și ea o formă de acțiune?"62. Era acolo modul în care personajul acesta platonian socotea că se poate vorbi: nu "după bunul plac al omului", ci, dacă un atare act se petrece "în chip adevărat", "abia cînd ar rosti lucrurile după chipul și mijlocul prin care este firesc să le rostească ori să fie
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]
-
limba (ca un ciripit bine organizat sau ca un joc de șah) și a considerat că o atare atitudine înseamnă un fel de "demisie din ființă sau de la accesul la ea". Și pentru Noica, interpretul atît de subtil al Cratylos-ului platonian, cuvîntul spune mai totdeauna "cu o treaptă peste ceea ce știi". Iar cînd el întreba cuvintele românilor și le lăsa, la rîndul lor, să-l întrebe -, nu făcea altceva decît să se ridice dincolo de ceea ce știm despre ele, acolo unde, prin
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]