4 matches
-
călcâiului care plânge O, voi prieteni, poezia nu este lacrimă ea este însuși plânsul plânsul unui ochi neinventat lacrima ochiului celui care trebuie să fie frumos, lacrima celui care trebuie să fie fericit. A te îndeletnici cu "crăparea cuvintelor", cu "rânjirea miezurilor", cu "depănarea în fir de ață a scaiurilor de umbră dinlăuntrul lor", considera Arghezi din înaltul unui foișor -, iată probe că scrisul e "ceva cu totul grav, peste toate sensurile de vocabular". Înaintare în necunoscut, aventură centrată pe vis
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
cu urină a copacilor, ce emană un miros specific, pentru a semnala că au trecut pe acolo și că acel teritoriu este domeniul lor, delimitat de cel al altor haite. Comunicarea se realizează și prin limbajul corpului, care constă În „rânjirea” dinților și a colților, ori prin mișcarea urechilor atunci când Își avertizează congenerul care l-a iritat sau care nu respectă ierarhia stabilită În cadrul haitei, ia o anumită poziție a corpului când este gata de atac; ține aplecată coada când este
DE LA LUPUL DIN SĂLBĂTICIE LA CÂINELE-LUP DIN GOSPODĂRIE by Mihaiu Şanţa, Marcel Şanţa, Vlad Florin Şanţa, Alexandra Sima () [Corola-publishinghouse/Science/792_a_1656]
-
o fi plâns acest animal omenesc nu știu. {EminescuOpVII 227} Și cu toate astea n-o desprețuiesc. Și această femeie a fost odată vergină. Și aceasta femeie a avut în privire ardoare, în surâs inocență. Astăzi - o față spoită, o rânjire pentru bani, un surâs care vrea să fie cochet și seducător și care pentru orcine din oamenii mai nobil organizat nu poate * insuf [la] decât dezgust... Și dacă n-ar surâde cel puțin... Dacă s-ar oferi pur și simplu
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
jignit personal de eveniment, cât de voința de a jigni. Ce pasiune de a fi real. Dar real era de asemenea brutal. Și acceptarea excrementului ca standard? Extraordinar! Tinerețe? Laolaltă cu ideea de potență sexuală? Toată această militare-sex-excrement, explozivitate, abuzivitate, rânjire de colți, urlet de maimuță barbară. Sau ca maimuțele-păianjen În copaci, cum citise odată Sammler, defecând În mâini și țipând, bombardând exploratorii de dedesubt. Nu-i părea rău că se lovise de aceste fapte, oricât de triste, de regretabile aceste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]