11 matches
-
și devenită curioasă, Lixandra răspunde prompt. Un glas de femeie o uimește: - Tu ești tâmpițelul meu, pleșuv și decrepit? Înveselită, îi duce consortului mobilul. El răspunde. Realizând greșeala speculată de soție: -Chiar ai crezut că eu sunt căutatul? Bicisnică și râzăreață arătare?! Babalaco! Vezi, vezi de ce-am băut aseară?! Am avut milioane de motive! Am comandat pe net kit-ul Fă-ți nevasta mai tânără și mai atrăgătoare și am primit două sticle de Jägermeister, licoarea cea mai bombă, bomba
ARTHUR SE-NTOARCE de ANGELA DINA în ediţia nr. 2053 din 14 august 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1471163183.html [Corola-blog/BlogPost/365214_a_366543]
-
vin ales... Papa și Babacul nu conteneau cu strigătele ba, mai mult, începuseră să-și arunce și deprecieri de genul hai, că te-ai ramolit de tot, ba tu ai luat-o razna, te crezi scriitor de science fiction... Patriarhul, râzăreț, interveni prompt: -Potoliți-vă, băieți, cu cât strigați mai tare, cu atât vă solicitați sistemul cardio-respirator... suntem în urcare, vreți să faceți vreun infarct, ceva?! Americanul, serios ca de obicei, abordă strategic disputa, nedezmințind semnificația prenumelui său - Vladimir - care trimite la
CAP.9 (PARTEA I) de ANGELA DINA în ediţia nr. 1668 din 26 iulie 2015 by http://confluente.ro/angela_dina_1437888382.html [Corola-blog/BlogPost/344037_a_345366]
-
pentru familiile pe care urmează să le vizităm prin genți și pe sub geci. Și să vrem nu îi putem bucura pe toți cu câte-un biscuit, așa că e mai bine să nu-i vadă. Se zgâiesc la noi, curioși și râzăreți, și senzația mea e că tot ce ar trebui ca să-i urce pe pereți de fericire e o minge. O singură minge rostogolită prin sat și ar crăpa piticii, jucându-se cu dânsa... La familiile pe care le căutăm, nu
Oare s-a supăra mama voastră dacă-i zic “mamă”? by Simona Tache () [Corola-blog/Other/20293_a_21618]
-
postulanți (Millo-director sau Mania posturilor, Paraponisitul), băbătii fandosite, împopoțonate și sulemenite, dominate de instinctul parvenirii (Gahița Rozmarinovici, din Iorgu de la Sadagura, Cucoana Chirița). În culori trandafirii sunt proiectați boierii vechi de țară (Boieri și ciocoi), dar și țăranii, zglobii și râzăreți, cărora le cam arde de șotii, atunci când nu se iubesc suav, grațios, ca într-o pastorală. O înduioșătoare, ireală concordie îi ține înfrățiți pe boieri și pe săteni (Nunta țărănească, Cinel-Cinel), toate relele fiind puse pe seama veneticilor, arendași și cămătari
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285234_a_286563]
-
spre casă. Cu ocazia asta, poate îmi istorisești și mie cum ai ajuns brigadier! a exclamat doctorița, râzând iarăși. Tata a constatat că ea râde aproape la fiecare replică, dar asta nu o făcea stupidă, cum se întâmplă cu majoritatea râzăreților, dimpotrivă, îi stătea bine. Iar curiozitatea ei de a afla amănuntele acestea întunecate din biografia lui nu i s-a părut nici ea deplasată, doctorița îi inspira încredere, pur și simplu, dintr-o dată îi inspira o încredere fără limite. Așa încât
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
de vițe negre pe care putea pune ulciorul, și o juca atât de-nfocat, că nu pricepu când oamenii începuseră să-și dea jos bundele de pe ei, apoi pieptarele, să-și descindă brâiele, rămânând doar în cămeșoaie. Cu un curaj râzăreț, de care flăcăul nu apucă să fie uimit, își dăduseră jos și muierile fotele lor și-și desfăcuseră pletele, iar acum ciuguleau cu buze-ngroșate de patimă grumajii roșii și țepoși ai țăranilor cu care jucau. Privind în jur și văzând
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
că nu-i lucru curat ! Și la urmă-a și luat-o de nevastă Tudor. Ce se mai ținuse el de fusta mea, când era mic ! Da și-acu, când mă vedea, îi râdea ochii, uite-așa avea niște ochi râzăreți, nu era nici urât, nici frumos de pică, trăgea spre Ivona și spre neamu ei, frumos nu era, da era deștept, eee, că bărbatu trebuie să fie un pic mai frumos ca dracu, se știe... Și cel mai urât a
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
și de-a pleca, așa, între ele, privind către cer, încotro îi va fi purtat vântul vieții. „Dar ce de femei frumoase mai sunt de când am cunoscut-o pe Eugenia! - își zicea el, ținându-se între timp de perechea aceea râzăreață -. Totul s-a preschimbat într-un paradis, ce ochi, ce păr, ce râs! Una e blondă și cealaltă brunetă; dar care a cea blondă? Care cea brunetă? Mi se pare că se confundă între ele!...“ — Ei, dom’le, ești treaz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
mai recunoșteai pe arțăgosul Charles Manson în miniatură pe care-l cunoscusem în prima zi. Acum era extrem de calm. Ți-l puteai imagina stând în mijlocul unei păduri, acoperit de păsărele și înconjurat de căprioare, veverițe și alte creaturi. Barry-copilul, Peter-piticul râzăreț, Davy cartoforul și Stalin au plecat și ei. Acum rămăsesem una dintre cele mai în vârstă purtătoare de cuvânt. La plecarea fiecăruia dintre pacienți, am plâns și ne-am îmbrățișat, am făcut schimb de adrese și ne-am promis să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
cu un vag surâs pe figură. Finalul însă era mult mai groaznic. Mulțimea care vine de la meci se revarsă peste podeț și malul râului ca un puhoi de pitecantropi scăpați la lărgime. Figuri monstruoase, prostificate, animate de rânjete animalice, dobitoci râzăreți care- i aruncă lui Vuică, năucit de lovitura mortală la cap - „De ce bei, bă ? Ce-ai servit, Cotești, Odobești ? Era sifonu’ tare ? Nu mai bea, bă, că ai să mori !”. Acesta este, indubitabil, poporul român, schimonosit de comunism, transformat în
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
care nici măcar nu trebuie să-i urâm, trebuie, în primul rând, să râdem de ei. Nici o clipă aceștia nu pun cu adevărat în pericol orânduirea noastră socialistă, știm de la bun început că vor fi prinși de „organele noastre”. Mesajul acesta râzăreț și optimist era suprapus în conștientul colectiv împușcării la zid a lui Ștefănescu cel real, lucru de care auzise toată lumea - Popovici reduce acest contact cu glonțul la sinuciderea de operetă a „boierului” Cercel, complicele lui Bachus. Popovici-Saizescu dovedesc că au
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]