69 matches
-
o ducă la păscut - bagă-ți mințile în cap, că altfel dai de dracu!'' Iar el, râzând: ,,îl știi dumneata cumva, pe undeva, că eu pe el îl caut?'' Ce să facă? Râdea și unul și altul. Căprița, și asta, sclifosită, îți dai seama?! Până ce urca el cu ea în spinare dealul, cocoțată acolo, în spate, la ditamai vlăjganul, mânca frunze din pomii de pe marginea de drum. La întoarcere, când coborau, alergau de sus în jos, de credeai că după ei
OLTENII UN FEL DE EVREI de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 406 din 10 februarie 2012 by http://confluente.ro/Oltenii_un_fel_de_evrei_al_florin_tene_1328862997.html [Corola-blog/BlogPost/346736_a_348065]
-
infiera pentru că, sub cortina demnităților, posturilor ce le ocupă, păcălesc și umilesc Poporul Suveran. Cuconi și cuconițe de prin Parlament și guvern, niște șantajiști ce acționează ca Agamiță Dandanache, Zoițici ce n-au altă treabă decât să „facă politică”, Tipătești sclifosiți și imorali, ce-i numesc cu scârbă pe nemulțumiții din Piața Universității, „țărani”, „viermi”, „ciumpalăi”, toți ar fi biciuiți de ironia lui Caragiale. Credeai c-am murit, neică?! Câtă asemănare, Doamne, parcă opera lui ar fi fost scrisă ieri, personajele
ANUL CARAGIALE de ION C. HIRU în ediţia nr. 447 din 22 martie 2012 by http://confluente.ro/Anul_caragiale_ion_c_hiru_1332436334.html [Corola-blog/BlogPost/364916_a_366245]
-
un fost secretar de partid, dar agreând vecinătatea lui Rareș Petrecu, un ceasornicar ce făcuse Canalul; același orășel pașnic și prăfos gazduiește o Grădină a Hesperidelor, proprietatea unui fost magistrat, în a cărei ambianță snobimea, fețele subțiri, se adună la sclifosite serate muzicale (Nadir, la ospățul melomanilor; Lacrima complicității). Acțiunea și peripul singuraticilor se mută și în alte spații (Valea Bârgaielor, Ochii dascălului Irimie), un cartier bucureștean, cum am anticipat (Logodnă la mezanin, Muzeul risipit), ba chiar la Malmö, unde, e
PROZA LUI IULIAN CHIVU SAU VIAŢA CA SUPRAVIEŢUIRE de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1793 din 28 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1448732634.html [Corola-blog/BlogPost/383004_a_384333]
-
punga ei cu cireșe, în ideea că va înceta cu înjuratul. ─ Bleah, viermi. Scuip prima cireașă, în scârbă, mă scutur și-mi șterg limba. ─ Ooooo, prințesa nu papă viermi! Nu le arunca fată, bagă-le înapoi în pungă, dacă ești sclifosită. La castel nu vă dă viermi? Cum puteți să le mâncați? Sunt pline de viermi. Uite așa, o bagi în gură, mesteci bine, îmmm, ce bun e, la urmă scuipi sâmburele. Îmi bagă o cireașă în gură. ─ Mestecă, prințesă, hai
LOVITURI de DORINA ŞIŞU în ediţia nr. 211 din 30 iulie 2011 by http://confluente.ro/Lovituri.html [Corola-blog/BlogPost/366890_a_368219]
-
Acasa > Poezie > Pamflet > CAPRA RÂIOASĂ Autor: Nicolaie Dincă Publicat în: Ediția nr. 1701 din 28 august 2015 Toate Articolele Autorului CAPRA RÂIOASĂ Se plimba, ca o cucoană, Pășind țanțoș, fără trac, Mândră ca o campioană. Deși slabă, jigărită, Se fâțâia sclifosită, Cu alura ei de drac. Se știa ea cum arată: Ochii mari, goi, bulbucați, De credeai că-i spânzurată, Buze și urechi blegite, Barba, blana năclăite... Mai bine să n-o visați! „Frumusețea mea-i perfectă,” Își zicea pășind agale
CAPRA RÂIOASĂ de NICOLAIE DINCĂ în ediţia nr. 1701 din 28 august 2015 by http://confluente.ro/nicolaie_dinca_1440786052.html [Corola-blog/BlogPost/340134_a_341463]
-
aduce aminte de o mătușă. Bine mă, cum dorești, în gândul meu. Ne-am așezat la masă, eu pe un scaun, el pe mobilul de pe masă. M-a rugat să mă limitez la o țigară pentru că amețește de la fum. Cam sclifosit gândacul ăsta. L-am întrebat de unde vine. S-a dezumfl at brusc, așa, cuprins parcă de melancolie. Mi-a zis că de mic și-a dorit să plece în lumea largă, s-o descopere, să cunoască alți gândaci, de alte
Aș fugi și eu mâncând pământul by http://www.zilesinopti.ro/articole/988/as-fugi-si-eu-mancand-pamantul [Corola-blog/BlogPost/96963_a_98255]
-
de citit cu înțeles cea de-a doua, deoarece se compune din cuvinte luate de pe buzele strămoșilor din Banat, pe când nu erau unse cu grăsimea lexicului și fonetismului alunecos, pe ici pe colo românesc modern, pe ici pe colo franțuzit sclifosit, iar azi plin vârf de anglicisme. Cartea „Gi la Murăș în Petrari” e scrisă în dulce grai bănățean, rar lucru întâmplat azi, când nici multe dintre doine nu mai sunt cu sevă a lacrimilor de durere ori de fericire, din
IOAN VODICEAN. „PRIMARUL REGELUI”, POET ÎN GRAIUL CURAT BĂNĂŢEAN de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1584 din 03 mai 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1430628091.html [Corola-blog/BlogPost/379781_a_381110]
-
pentru că toți îi doreau moartea, ori măcar să răzbune umilința îndurată. Numai că niciunul n-a reușit să-i facă ceva, pentru că aveau frică de el. Iar femeile?.. Hei...ele îl simpatizau, îl doreau, unele chiar îl iubeau. Dar altele, mai sclifosite, cică aveau scârbă de așa bărbat și, chipurile, îl disprețuiau (mai ales cele pioase). Ca să nu mai punem la socoteală pe cele care-l urau (cele gonite și/sau păruite). Dar toate râdeau de el: zi-i Călin și lasă
CĂLIN ŢIGANU de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1425 din 25 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/nastase_marin_1416868347.html [Corola-blog/BlogPost/372004_a_373333]
-
toate, în mai toate variantele, încât nu o dată am cochetat cu ideea de a studia geologia. Nașul era mult mai în vârstă decât soția sa, o româncă frumoasă foc și senzuală, dintr-o familie extrem de bogată, dar cam fandosită și sclifosită, preocupată exclusiv de propria persoană, înfășurată în mătăsuri, blănuri și bijuterii. O luase de copilă, când nici nu împlinise 16 ani. Ar fi putut să-i fie bunic. Când nu vorbea mult despre ... nimic, femeia se înfășura într-o tăcere
CIREŞOAIA DE MARIANA CRISTESCU de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 258 din 15 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Ciresoaia_de_mariana_cristescu.html [Corola-blog/BlogPost/364633_a_365962]
-
vier” - cum o descrisese Păsărilă, în ziua când îl văzuse etalându-se prima dată cu ea prin sat. Nu-i acordă nicio importanță. „Cine să-mi scrie mie!...” se întrebă retoric. De altfel, nici nu-l suportă pe individul ăsta sclifosit și fals, care-și alege cuvintele cu grijă și se chinuiește să încropească expresii alambicate, pe care probabil că nici el însuși nu le înțelege, de la „înălțimea” celor opt clase primare pe care, cu chiu cu vai, a reușit să
ŢUICA LU' PĂSĂRILĂ de LIVIU GOGU în ediţia nr. 828 din 07 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Tuica_lu_pasarila_liviu_gogu_1365338738.html [Corola-blog/BlogPost/345751_a_347080]
-
în aur cernit de dureri și așteptare. 15. Reperaj: tăria de gheață în umeda vară și căldura de viață în iarna seacă, îți fac existența înflăcărat-hilară stând una-ntr-alta ca sabia-n teacă. 16. Reperaj: suntem o lume de sclifosiți roboți pe-a căror minte dictatorial s-a pus sechestru, s-ar putea crede ca suntem idioți, noi jucăm însă doar un joc terestru. 17. Reperaj: în lume toți se plâng de hoți, fură discipolul devenind încontestat maestru, suntem un
POEME (4) de EMIL SAUCIUC în ediţia nr. 2101 din 01 octombrie 2016 by http://confluente.ro/emil_sauciuc_1475329433.html [Corola-blog/BlogPost/382459_a_383788]
-
vrei? Avem ochi dă câine mort prăjiți în gorgonzola și ouă dă gândaci dă bucătărie la tavă, cu garnitură dă icre negre și coropișnițe vii. Te servim? Irinel (și mai scârbit): Nu, mulțumesc. Mother Caterpillar (către Primavera): Fă, da’ ce sclifosit e ăsta. Către Irinel: Ia zi, mânca-ți-aș, cu ce te putem ajuta? În ce scop ne-ai deranjat? Irinel: Am venit pentru o problemă mai delicată... Aș vrea să... Mother Caterpillar (îl întrerupe): Taci! Taci! Taaaci! Lasă că
Cum a încercat Irinel să devină mai înalt by Simona Tache () [Corola-blog/Other/19972_a_21297]
-
Simona Tache Dacă e să mă iau după cât de sclifosită sunt eu, atunci cred că tocmai mi-a venit o superidee de afacere. O să fac o clinică de slăbit, în care femeile se vor interna pentru o săptămână două și vor avea voie să mănânce absolut orice, în absolut orice
Cea mai tare metodă de slăbit by Simona Tache () [Corola-blog/Other/19083_a_20408]
-
fie împins. Știu. Și mai știu cum se simte asta și cum trebuie să arate, un trup care cade până jos luptându-se cu aerul, agățându-se de tufe de nimic și rugându-se ca măcar o dată, Isuse Christoase, nemernic sclifosit și corcit ce ești, măcar o dată aerul să ofere o priză. Și aterizezi într-un șanț de un metru și jumătate adâncime sau pe o pardoseală de marmură aflată mai jos cu cinci metri, și încă mai lupți când podeaua
Invitație la lectură by Magdalena Popa Buluc () [Corola-website/Journalistic/105808_a_107100]
-
unde, doar să fiu aproape de casă: compromisul părea minim, nu deranja pe nimeni. În timpul unei ședințe, au fost primiți noi membri: jurau tâmpenii sub tricolor, cu vocea gâtuită de emoție. Atunci a apărut colega Gloria, de la Limbi Străine, plinuță și sclifosită ca o bombonieră. De fapt, stătea acolo de multă vreme, dar eu n-o văzusem, nu-i remarcasem aerul simpatic și trist. Tristețea ei nu conținea nimic misterios (de altfel, nu tulburase pe nimeni), era discretă și haioasă. Parcă se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
neabătută pentru instituția căsătoriei în sine. E îmboldită de instinctul casnic primar. Țelurile ei maritale sunt atât de absurde și de înduioșătoare! Visează să stea la soare ca să se bronzeze puternic și apoi să se ducă la recepția unui hotel sclifosit și să întrebe dacă soțul ei a ridicat deja poșta. Visează să cumpere perdele. Visează să cumpere hăinuțe pentru sugari. Fie că știe sau nu, visează să plece din casa mamei ei, în ciuda atașamentului dintre ele. Visează să aibă copii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
În cantină cu aerul unor turiști șovăielnici. Mirosul de mîncăruri pare că iese din pereții jilavi ca un duh rînced al locului. Pe o masă sînt niște turnuri făcute din farfurii de inox, iar alături, un munte de tacîmuri. Culegem, sclifosiți, cîte o piesă din fiecare și apoi trecem prin dreptul unui ghișeu unde sîntem serviți. Pentru că avem mîncare de-acasă, ne permitem să facem mutre. Și glume. Ia uite! Cine-a scos capul din zeamă? Moby Dick! Moby Dick se
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
de la poartă, ar fi trebuit să mă vadă cineva, o santinelă. Și mi-a mai zis că am mai căcat-o o dată, pentru că veteranii au mirosit În mine un pilos. La Bateria a 2-a mai sînt vreo patru craioveni sclifosiți. Care au apărut În unitate de la jurămînt Încoace. Mi-a mai zis și că el e caporal și că e șoferul comandantului. Și că e unul din veteranii ăia de care ar fi bine să te ferești, pentru că e un
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
alte Încăperi, că grecul s-a apucat de zugrăvit. Iar În dreptul ferestruicii e proptit un dulap greu, din lemn de nuc, moștenire de la Costas Dagdelinis, bătrânul. Mi-am văzut de cititul meu și i-am lăsat În boii lor pe sclifosiți. Abia după ceva vreme am băgat de seamă că de la ultima masă plecase, cine știe când, aproape pe furiș, băiatul lui Enin. Și de-acuma ce urmează este numai cum mi-am Închipuit eu lucrurile, căci adevărul nu-l știe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
nu era cu toți boii acasă: În timpul studenției făcuse pușcărie politică - luase apărarea unora acuzați de conspirație Împotriva poporului - și mâncase atâta bătaie, că n-avea cum să fie Întreg la minte). Asta cam avea, e adevărat, Înfățișare de scroafă sclifosită și glasul Îi suna ca un guițat ceva mai uman. Mai ales de când născuse mânca tot timpul. Făcea naveta cu o sacoșă burdușită cu borcane pline la venire și goale la plecare. În jurul ei mirosea a mâncare gătită, a rântaș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
cea mare culcase la pământ câțiva stâlpi de lemn Îmbibat cu un fel de păcură Împuțită. Copiii Își lipeau urechile de acei stâlpi care zumzăiau și ascultau ce-și spuneau unul altuia marii conducători ai lumii ori nevestele lor cele sclifosite, care se lăudau una alteia cu bijuteriile și minunatele veșminte pe care și le cumpăraseră. Nu-l văzuse nimeni pe Îngerul năuc, dar erau cu toții Încredințați că lucrurile stăteau cum Își Închipuiau ei. Tușa ciopli În pâine un stâlp de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
facă rău. Am prăvălit În noi bucăți de carne friptă, slănină, pastramă, pește sărat și afumat, telemea de oaie - toate foarte sărate, căci În vreme de vară, cu altceva decât cu sare nu puteai să păstrezi alimentele: frigiderele erau pentru sclifosiți. Dordonea cânta franțuzește, nea Mitu Îngăima cântări fără perdea; Hristu lălăia ce auzise dimineață la radioul lui cu baterii. Eu amuțisem, din motive de boală. Hristu și Oaie se Înfrățiseră prin scândura oblonului, Își făgăduiau unul altuia surorile, deși aveau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
o palmă după ceafă. Tata nu-mi făcea și nu-mi zicea nimic, acum Îmi dau seama că era chiar mulțumit că fiu-său nu era de tot un papă-lapte și că se purta bărbătește, iar nu ca o domnișoară sclifosită. În schimb, nu putea trece cu vederea micile slăbiciuni trupești de care uneori dam dovadă și pe care el le vedea ca pe niște manifestări ale nevolniciei: când mă auzea că tușeam Înfundat pe sub plapumă - răceam foarte ușor -, venea și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
un aducător de noroc și fertilitate, un simbol al dragostei, păcii și bunăstării. Dar, chiar dacă e nelipsit din casa noastră în această perioadă, nu ține vâscul prea mult după ce sărbătorile de iarnă au trecut. Adună mult praf. Crăciunica. Un cactus sclifosit, dar foarte frumos, care înflorește tocmai acum, când lumina zilei ține foarte puțin. Și, pentru că nu se dezminte de suratele ei, crăciunica nu se dă în vânt după apă, pământul în care stă trebuind să fie udat moderat și lăsat
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92857]
-
lui Boetius. Și Ennodius se întoarce la tradiția clasică și îi dă din nou viață, însă în mod exhibiționist și afectat. Așa cum observă Pellegrino, „în proză și în poezii elementul creștin alternează, într-un amestec ciudat, cu cel păgîn... Artificialitatea sclifosită care se observă în general la scriitorii din această perioadă atinge nivelul extrem în stilul acestui retor, care nu e capabil să spună nimic cu naturalețe și simplitate”. Bibliografie. Ediții: CSEL 6, 1882 (G. Hartel); MGH, Auctores Antiquissimi 7, 1885
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]