11 matches
-
pe măsură ce panta generală se înclină spre nord. Gașca trece cu respirația tăiată pe lângă poieni cu rugi de zmeură și de mure, în care orice fâșâit de frunză primește interpretări de spaimă: cică o familie de urși... Umbra se înmulțește, păsările triluiesc tot mai straniu, pe sub frunzele uscate se furișează reptile. Brusc, peisajul se schimbă: un hău luminat se cască la câțiva pași în față. Prăpastia e nu numai o ruptură în spațiu, ci un loc în care timpul însuși regresează, un
Elogiul maidanelor by https://republica.ro/elogiul-maidanelor [Corola-blog/BlogPost/338233_a_339562]
-
Bâz Publicat în: Ediția nr. 1327 din 19 august 2014 Toate Articolele Autorului Din când în când, pe nepusă masă, mă năpădește râsul. Totul e gri, muncitorii trec posomorați că întotdeauna, pe frunzele de nuc se citește lehamitea, unele păsări triluiesc tropare, altele doar deschid ciocurile a muțenie, iar pe mine mă podidește râsul. Din adânc se aude, surd, cum se ocărăsc cârtitele, copiii preoților își fac cruce cu limba, întreaga zidire scrâșnește că un depou. Numai pe mine mă îneacă
RÂSUL de RAUL BAZ în ediţia nr. 1327 din 19 august 2014 by http://confluente.ro/raul_baz_1408433930.html [Corola-blog/BlogPost/352176_a_353505]
-
RÂSUL, de Răul Bâz, publicat în Ediția nr. 1327 din 19 august 2014. Din când în când, pe nepusă masă, mă năpădește râsul. Totul e gri, muncitorii trec posomorați că întotdeauna, pe frunzele de nuc se citește lehamitea, unele păsări triluiesc tropare, altele doar deschid ciocurile a muțenie, iar pe mine mă podidește râsul. Din adânc se aude, surd, cum se ocărăsc cârtitele, copiii preoților își fac cruce cu limba, întreaga zidire scrâșnește ... Citește mai mult Din când în când, pe
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/raul_baz/canal [Corola-blog/BlogPost/368252_a_369581]
-
cum se ocărăsc cârtitele, copiii preoților își fac cruce cu limba, întreaga zidire scrâșnește ... Citește mai mult Din când în când, pe nepusămasă, mă năpădeșterâsul.Totul e gri, muncitoriitrec posomorâțica întotdeauna,pe frunzele de nuc se citește lehamitea,unele păsări triluiesc tropare,altele doar deschid ciocurilea muțenie,iar pe mine mă podideșterâsul.Din adânc se aude, surd,cum se ocărăsccârtițele,copiii preoților își fac crucecu limba,întreaga zidire scrâșnește... XXIII. REȚETĂ, de Răul Bâz, publicat în Ediția nr. 1326 din 18
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/raul_baz/canal [Corola-blog/BlogPost/368252_a_369581]
-
37. Cameleonismul la români(Îngândurări basarabene), 2012, pamflete și poeme, Colecția “Viața de pretutindeni”, Arad, prefață de Sabin Bodea, Editura “Viața Arădeana” 38. Călugăr fără schit, 2012, versuri, Chișinău, prefață de Geo Vasile, postfața de Paul Aretzu, Editura “Lumină” 39. Triluit de Har, 2012, versuri, eseuri, maxime, Chișinău, prefață de Dan Verona, postfața de Theodor Codreanu, Editura “Lumină” 40. Sfeșnic în Rugăciune, 2012, versuri, Chișinău, postfața de Irina Mavrodin, Editura “Notograf Prim” 41. Inscripții pe Etern, Opere Tăcute în 9 volume
Traian Vasilcău () [Corola-website/Science/329101_a_330430]
-
era măturatul grădinii, purtatul sandalelor sau curățenia la grajduri, punea în munca lui tot sufletul. De dragul ambițiilor sale, se hotărâse să nu fie leneș. Încercarea de a se desprinde de prezent era absurdă, în termenii viitorului. Păsărelele pădurii ciripeau și triluiau deasupra capului lui Hiyoshi. El, însă, nu vedea roadele din copaci pe care le ciuguleau păsările. Când ieși în sfârșit din pădure, Koroku era bine dispus. Ochii îi scăpărau de ambiție. Iar chipul său, care se încorda când afla despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Honganji, mereu nemulțumiți, pândeau tot timpul un prilej de a ataca. Hideyoshi fu obligat să amâne ziua plecării, în scopul de a definitiva mijloacele defensive de la Osaka. Era zorii celei de-a douăzeci și una zile din Luna a Treia. Păsările își triluiau ascuțit cântecele în stufărișurile de lângă Osaka. Florile de cireș se scuturau și, pe străzi, petalele căzute se învolburau prin jurul lungii procesiuni de cai și oameni în armuri, dând impresia că natura însăși le ura drum bun. Orășenii care veniseră să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
acasă. — Bună, Barbara, bună, Bash, a strigat Marcia, prelingându-se în bucătărie. Avea o pelerină violetă, al cărei tiv se târa pe jos pe podeaua bucătăriei, adunând resturile pe care Sheba le lăsase ciopârțind carnea fără grijă. — Oh, splendid, paste, triluia ea, uitându-se în oalele de pe aragaz. Exact de asta aveam poftă, ceva simplu și de casă. — Ei, plănuisem să vă dau friptură... începuse Sheba. — O, nu, a zis Marcia. Pastele sunt exact ce trebuie. Carbohidrați. Yami! Sheba a zâmbit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
reste plus qu'a chanter". (Pentru puținii ne-francofoni din România, traducerea, sub formă de mioritică dilemă existențială, ar suna astfel, firește, în stilul școlii lui Romulus Vulpescu: Când căcatul ți-a ajuns la gușă, ce să faci decât să trilui?") Cam aici ne aflăm, cu mențiunea că pe frumoasa carte poștală franțuzească literele vocabulei "merde" sunt de vreo zece ori mai mari decât restul textului! într-o posibilă variantă românească, ele ar trebui chiar mărite, dacă nu expandate la nivelul
Grațiere și greață by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15930_a_17255]
-
ia cu fiori. Iar aplauze. Apoi altă doamnă blondă, tot în negru, își dă drumul cu patos. Se învârte jucăuș printre mese, ne face cu ochiul și nici nu ne vine să credem că a făcut 74 de ani. Când triluie despre soarta tristă a femeilor părăsite, nouă ni se pare că-i însăși Amalia și ni se face pielea de găină. Rămânem așa buburuzați până când intră-n arenă „un mascul cu gâtul gros și voce de privighetoare“ (foarte exact, Robert
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
cenușă. Cîtă putere mi-ar fi trebuit să fiu pasărea Phönix. Cum să fi fost Phönix după vîlvătaia Iordan, după incendiul Iordan, după jarul Iordan? Și cînd capturam o gripă, Iordan nu mă lăsa: în urechile înfundate auzeam concertele lui. Triluia la mine-n timpane cu Tartini, cu Brahms, cu Schumann. Cu concertul în cinci părți de Rameau. Sămînța de floare carnivoră care-i pătrunsese și-i crescuse-n plămîni l-a lăsat fără suflare. A murit la 4 noiembrie, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]