14 matches
-
inutilul carnet de asigurat în buzunare, fluieraș de șoc îmi cântau cu foc să pun ceva bănuți deoparte pentru moarte! Pentru moarte! Pentru moarte! Hei, noi nu murim când vreți voi! Nu mai suntem un popor de oi! Strigatul meu, zângănit de cătușe! Moartea trece pe tușă. Referință Bibliografica: Balada. Moartea trece pe tușă / Gabriela Ana Bălan : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1968, Anul VI, 21 mai 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Gabriela Ana Bălan : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea
BALADĂ. MOARTEA TRECE PE TUŞĂ de GABRIELA ANA BALAN în ediţia nr. 1968 din 21 mai 2016 by http://confluente.ro/gabriela_ana_balan_1463830518.html [Corola-blog/BlogPost/385024_a_386353]
-
2271 din 20 martie 2017 Toate Articolele Autorului cu palmele goale îmbrățișez copilul din mine nu-mi amintesc unde s-au rătăcit mâinile tale, mama, poate sub pieptul muntelui urcat de atâtea ori cu traista sorții în spate nădușind amarnic zângăneau pe umerii tăi greble și furci pentru surghiunul ierbii de o parte eu - de cealalta năduful poate văruind pereții pentru ziua de Paste ți-au rămas agățate de cer poate sfâșiate de truda zilelor au căzut în odihnă pe coapsele
NU-MI AMINTESC... de EMILIA AMARIEI în ediţia nr. 2271 din 20 martie 2017 by http://confluente.ro/emilia_amariei_1489988717.html [Corola-blog/BlogPost/373507_a_374836]
-
Liniștea e sănătoasă, nu plicticoasă. În aerul cuprins de tăcere se simte glasul pământului străbun. Aici în Bucovina pietrele vorbesc ! Ele păstrează tainicul zgomot lăsat de copitele cailor alergând la luptă. Pietrele păstrează tainicul zgomot lăsat de oștenii ce-și zângăneau săbiile, puștile, în țipătul morții. Mușatinii odihnesc în modesta biserică din blândul oraș Siret. Bogdăneștii stau și ei în odihnă la biserica din târgul Rădăuților Iar Ștefan ? Acolo la Putna lui dragă , cu mintea trează la zgomotul civilizațiilor , face plan
LAA POARTA NORDULUI DE RĂSĂRIT de VIORICA GUSBETH în ediţia nr. 2022 din 14 iulie 2016 by http://confluente.ro/viorica_gusbeth_1468518276.html [Corola-blog/BlogPost/383745_a_385074]
-
eu totuși Și mă prefac că nu pot crede În ape înstelate-n lotuși Și-n pagode din piatră verde. Dar sufletul așa mă-ndeamnă Spre secole-n uitări pierdute De parcă gâștele în toamnă Fug înspre sud pe întrecute. Și zângănesc meridiane Împleticindu-se ca ițe, Iar vremea curge prin găvane De beznă-n zbor de albilițe. Se-ncurcă arabescuri scrise Cu un abac de rațiune... Eh, vise, vise, vise vise Vă mulțumesc pentru minune! Victor Bragagiu Referință Bibliografică: Poem asiatic
POEM ASIATIC de VICTOR BRAGAGIU în ediţia nr. 2337 din 25 mai 2017 by http://confluente.ro/victor_bragagiu_1495668067.html [Corola-blog/BlogPost/377676_a_379005]
-
inima-mi sângeră-n piept, Cuvântul din Sfânta Scriptură, Îmi spune: "Sunt Sfânt și sunt drept!" Dă, Doamne putere deplină Și pace prin Sfântul Cuvânt, Să știm a discerne ce-i bine, Cei rău, cât umblăm pe pământ, Să nu zângănim ca chimvalul, Lipsiți de iubire și har, Căci nu vom trăi-n armonie, De nu vom privi spre Calvar! 16/05/16, Barcelona -Lucica Boltasu Referință Bibliografică: Plânge-n suspine trăirea / Lucica Boltasu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2081
PLÂNGE-N SUSPINE TRĂIREA de LUCICA BOLTASU în ediţia nr. 2081 din 11 septembrie 2016 by http://confluente.ro/lucica_boltasu_1473550050.html [Corola-blog/BlogPost/382495_a_383824]
-
căci oriunde s-ar fi dus el tot acolo rămânea. Câtă deosebire între Lică din momentul intrării în biserică și Lică de acum! Iată notațiile naratorului de la început: Ploaia se vărsa șiroaie și se bătea de acoperământul bisericii; ferestrele mari zângăneau mereu sub zguduitura trăsnetelor; fulgerele luminau într-una chipurile sfinților ce priveau țintă cu ochii nemișcați la omul abătut din cale care venise să tulbure liniștea sfântului lăcaș. Lică nu vedea și nu auzea nimic. De la ne-vedere și ne-
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
Slavici cel puțin un fragment construit pe schema unor asocieri sonore, auditive ce trimit la onomatopee, dar și la efecte de stil de tipul corespondențelor: Pe scări însă, prin sala cea mare și prin odăile de alături pocănea și trăcănea, zîngăneau ferestrele și se zgîlțîiau ușile de parcă umbla cineva pe la ele ca să le scoată din țîțîni; el lipi lumînarea de colțul sobei, apoi se întinse pe pat. "Să adorm odată, își zise, apoi nu-mi mai pasă dacă se isprăvește lumînarea
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
patul e acelaș. Ciudat, gândi el, din minune în minune... eu nu mai știu ce se-ntîmplă cu mine. - Luna revărsa tot aurul ei în odaia lui și sub această smălțuire diafană mobilele și covoarele străluceau somnoros și mat; un orologiu zângănește încet și subțire în părete și prin mintea lui trec iute, turburi, amestecate, toate întîmplările abia trecute. Și toate îi păreau vise; mintea lui îi părea împrospătată, rece, clară față cu mintea care-o avuse înainte. Din jurul lui dispăruse lumea
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
cu mâna o perdea albă... Va să zică era mort... Apoi nu mai simți iar nimic. După acest interval de întuneric, el văzu iar cei patru păreți tapisați cu flori albastre ale odăiei lui, părea că era în pat... că vechiul orologiu zângănește încet și monoton în părete... i se părea a vedea o umbră-n fereastă, împletind, și el auzea parcă ciocnirea andrelelor, și portretele din păreți se uitau la el atât de familiar... ca niște vechi cunoscuți de pânză... apoi gândea
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
alte locuri în fâșii și-n trențe de argint, deasupra cerul cu bolta lui oțelită, pe strade în urma săniei se desemnau urme-n omăt, ca și când gelăul ar fi trecut lung, lung pe [o] podeală de tei... zurgălăii cailor de la sanie zângăneau în răstimpul treapătului cailor și în sanie, înveliți în blane de lup cu fața de postav măsliniu, era doctorul de Lys, cu urechile-nfundate într-o căciulă de jder, și Angelo, a cărui blană se ținea abia de umeri, încît
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
baza instituțiilor democrate ale statului, nu pe baza a ceea ce înseamnă decentă și bun simț. A fost un mod de a conduce bazat pe controlul justiției, pe control asupra puterilor structurilor invizibile. A fost un mod de a conduce România zângănind cătușele la urechile adversarilor politici. Motivele care stau la baza votului nostru de astăzi pentru solicitarea demisiei lui Traian Băsescu sunt diferite față de cele ale PSD-ului. În timp ce ei vor să scape de Traian Băsescu pentru a câștiga electorat și
Orban: Ne dorim cu adevărat să scăpăm de Traian Băsescu by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/29031_a_30356]
-
în haremul luminii - Cu furtuna cuvântului se-mpurpurează tristețea. În laude o dau pigmeii. Psalmodiază tămâierea. Nervi-jonglori - îndurați-vă pasul. Răsună constelațiile cu lumi de curcubeie Și soresc sentimentele electromagnetice. Dumnezeul Meu răsfiră-n fulgurații eterul fulgerelor. În grădini supra-stelare - zângănit de lire. Nervi-jonglori - plutiți în volnicie, Lucrați în stele - dar al iluziilor... Bucurați-vă, oameni, - reîntoarce-se-vor nervii. Se-mpurpurează mate rune fermecate. Lumea Futuristului în luminile Minervei. Nervi-jongleri - constelații de strune! (1913) Vladimir NARBUT (1888-1938 sau 1944) * * * Lipsa
Avangarda rusească – jertfa gulagului () [Corola-journal/Journalistic/5156_a_6481]
-
un metru de mine, pe iarbă aerodromului, așteptând mai întâi să treacă nemții, au îngenunchiat, s-au aplecat cu un zgomot colosal spre pământ, au sărutat amândoi pământul neamului lor, s-au ridicat, au făcut drepți, unul lângă altul, tot zângănind, si au trântit fiecare câte o cruce pravoslavnica peste carabina, de la creștet la buric, apoi, în dreapta și în stânga, unde inima le bătea repede în piept.
Mixtum compositum by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17852_a_19177]
-
alt cer din care abia așteaptă flămânzii să se înfrupte. Zi de zi, întrebările cresc și se înmulțesc miraculos, așa cum Mântuitorul a înmulțit vinul nunții din Cana Galileii. -Suntem noi mirii?... Suntem nuntașii?... Nu știu!... Eu caut doar răspunsuri. Îmi zângănesc neobositele metanii, cu un zgomot asurzitor care se sparge în liniștea sacră a capelei. Oamenii își descoperă pentru o clipă fețele, mă privesc sfidător. O astfel de liniște nu trebuie tulburată de un mănunchi înnegrit de metanii, par să-mi
Dacă aş putea străbate timpul by Dorina Neculce () [Corola-publishinghouse/Imaginative/775_a_1498]